Bilmece
Faruk Kurtbaş
Yalnızlık ve korkudur gece
Sessizliktir sensizlik
Susmuş bir dil, sönmüş ocaktır
Günaha batmadan geçmiş bir ömür.
Gece peçesidir utangaç aşkların
Nineme göre edeptir,hayânın rengidir siyah
Kudurmuş âşıkların gözlerinde tutkudur
Ve delikanlının bakışlarındaki renk.
Karagözlüm diye severmiş dedem ninemi
Kara gözün makbul olduğu çağda.
Benim gözlerimse sana baktıkça kararır
Sesim titrer, göğsüme dolar kuru çöl sıcakları
Çaresizlik yağar başıma, saçlarım ağarır
Boğulurum, öldüm sanırım.
Ruhuma sağnak gibi akar karasevda yağmuru
Ve bir liseli olur mutluluktan utanırım
Güzel kadınları sevdim hep,
Güzellerce reddedilmeyi sevdiğim gibi.
İslam’ın şartını soran hocayı “gözel avradın olacak”
Sözleriyle gülümseten topraklarda doğmuşum.
Uykumda gözlerinin rengiyle akan ırmaklar görürdüm
Sen kıyısında bir garip karasevda ağacı olurdun
Saçlarını urgan yapar beni boynuna asardın
Ben ağlardım sen gülerdin nefesiz kalışıma,
Son nefesten önce gözlerine dalışıma.
“Yıllarca bir sır gibi hislerimi gizledim.”
Ben ki seni gözlerine baka baka özledim.
28.MART.2009