Şiir: vuralozgan
🌱
Yine kimsesizliği gösteriyor zaman
Saat kaç ?
Sen kimsin?
...ben neredeyim...?
Bu birikmiş yalnızlıklar bana mı ait ?
Bu göz yaşları,
Yürek kıyıma vuran acılar...
Hangi vakit sevinç çığlıkları
Yankılanır kulaklarım da ?
Gitmek nasıl dı ?
Ardına bakmaksızın gidebilmek...
Ya Konuşmak,
...herkesin anlayacağı bir dilde..!
Kendini anlatabilmek...
Acılarını saklamadan,
Sarmadan yaralarını
Sorgulanma dan...!
🌱
Bir omuza yaslayıp başını
Hıçkıra hıçkıra ağlamak...
Hayallerine kelepçe vurulmadan
Bir düşe düşer gibi,
Eylül ayın da,
Her hangi bir gecede, bir yildiz kayar gibi..
Nisan yağmurların da
Yanaklarından Dudaklarına süzülen
Bir yağmur tanesi gibi,
Saf ve masumca, düş'sem avuçlarına.
Sorgusuzca basıp bağrına
Yormadan, yorulmadan
Gecenin kör karanlığına aldirmadan
Sarıp sarmalasan,
Sensiz eksik yanımı tamamlasan
Olmaz mı?
🌱
Yine çaresizliği gösteriyor zaman...
Acılar yerleşik şehirler kurmuş şakaklarimda
Bir mavzer gibi
Dolanırken ölüm parmak uçlarımda
Hangi imgelerime,
Hangi düşüncelerime sığdırabilirim seni ?
Bir düşe düşer gibi
Tepe taklak düşmüşken sevdana..
Şair olmak ta nerden çıktı ?
Gecenin koynunda misafir edinmiş
Yarinlarim varken...
Sevmek te nerden çıktı seni ?
Dar ağacına asılmak varken
Yâr ağacına asılmak ta neyin nesi ?
🌱
Bir düşe düşer gibi
Düşmüşken aşkına...
Bu hasret'te neyin nesi ?
Biliyorum mevsim kış
Gök yüzünde tek yıldız yok...
Ne çayın tadı var,
Ne yağmurlar saçlarımı ıslatıyor.
Bu ayaz puştlar üşütürken
Tutsan diyorum ellerimi...
🌱
Yeni umutlar çalmışken kapımı,
Bu ölüm neyin habercisi...?
Bu kar, bu fırtınada nerden çıktı, ?
Bir düşe düşer gibi
Düşmüşken sevdana
Bu Hasret, bu özlem...
Bu yalnızlık ta neyin nesi...!
Gelsen diyorum sevsen beni
Dar ağacında değil de,
Yâr ağacında sallasan beni...
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.