Canı cehenneme rahat uyuyanın Kapısını örtenin perdesini çekenin. Yüreği yalnız kendiyle dolu Duvarları ancak çarpınca görenin. Şükrü ERBAŞ 21 Kadın rahat uyuyamamış. Kapısını örtüp perdesini çekmemiş. Yürekleri yalnız kendileriyle dolu değilmiş. Duvarları çarpmadan önce görmüş. Sonra gördüklerini göstermek için kalemi eline almış. Kalem tutan elleriniz dert görmesin. “Ben ne yapabilirim?” demiş. Demiş de yola çıkmış. Senin, benim görmediğim engelleri aşmış. Yetmemiş, hiçbir kâr amacı gözetmediği gibi bir de kendi kesesini açmış. Ünleneyim, para kazanayım derdine düşmeden, kızlarımız okusun diye kitabın gelirini bağışlamış. Övülesi bir projeyi hayata geçirmiş. Neyse, ben de bir şeyler yaptım, artık rahat uyuyabilirim demek yerine, bunu her yıl tekrar edeyim demiş. Nasıl okumam ben sizi? Nasıl sevmem? Nasıl olur da gücüm yettiğince destek vermem? Karıncaya sormuşlar: - Küçük ayaklarınla nasıl varacaksın? - Olsun, hiç varamasam da yolunda ölürüm! demiş karınca. Karınca kadar bile olamıyorsam, boşuna yaşıyorum ben. Kocaman yürekli karıncalarım, bilin ki yalnız değilsiniz. Yaşamak için, yaşatmak için sizinleyiz. Var olun. Her birinize teşekkürler. Yolunuz açık olsun. Ve güzel insan https://1000kitap.com/Meyrem_kdz bizleri bu anlamlı kitapla tanıştırdığın için, gerek yazdığın güzel öyküyle, gerek değerli emeklerinle böyle kıymetli bir yolda yürüdüğün için teşekkür ederim. Örnek olsun diliyorum. “Kadınlarımız için asıl mücadele alanı, asıl zafer kazanılması gereken alan, biçim ve kılıkta başarıdan çok; ışıkla, bilgi ve kültürle, gerçek faziletle süslenip donanmaktır.” Mustafa Kemal ATATÜRK Işığımız sonsuzca parlasın!