Türkiye'de büyük bir sozluk vardır: Muallim Naci sözlüğü... O sözlükte Muallim Naci "satir"i, "hiciv"i şöyle tanımlıyor:
"Bir insan ağzına acı bir şey alır. Yutmak ister, o kadar acıdır ki, yutamaz, tükürür. İşte tükürdüğü bu acı şey hicivdir."
Bu tanımda bir eksik var. Mizahçının ağzındaki acı şeyi nereye tükürdüğü açıklanmamış.
Mizahçılar terbiyeli insanlar oldukları icin, yerleri, sokakları kirletmek istemezler. Onun icin ağızlarındaki acı şeyi, yerleri pisletmemek için, kötü kişilerin, zorbaların, halk düşmanlarının, sömürgenlerin, diktatörlerin suratlarına tükürürler!