Şiir Yazanlara Altın Ögütler
Zarifoğlu, şiire yeni başlayanlardan nasıl olmalarını ve neler istiyor? Görebildiklerimi, önemli bulduklarımı çıkarmaya çalıştım:
1.Samimi olmak, yapmacıklığın tuzağına düşmemek.
2.Merhametli olmak, “şiire merhametle muamele etmek”.
3.Öfkeden uzak durmak. (“Kalbinizi ve sesinizi yumuşatın.” Alın, altın bir öğüttür bu.|
4.Gurura, kibre kapılmamak. İçinde nefsimizin ve şeytanın payı olmayan bir hâle kavuşmak.
5.Sabırlı olmak; “kalemin şiire arzusu” olduğu zamanı ve şiirin olgunlaşmasını beklemek. “Oldu” deyip bırakmamak.
6.Bilgili / donanımlı olmak. Salt entelektüel değil, basiretli de olmak.
7.Şiire okuyucu payı bırakmak yani her şeyi söylememek.
8.Klasiği bilmek, geçmişten bugüne söylenenlerden haberli olmak. “Klasik iyi modernin emin bir kapısıdır.”
9.Fanteziye ve gelip geçiciye (moda olana) kapılmamak.
10.Düzyazı havasından uzakta tutmak şiiri.
11.Vecize ve nükteden kaçınmak.
12.Tekerlemeye yüz vermemek. “Tekerleme zor iştir, çok zekice ve ustaca yapılınca başarılı olabilir.” (s. 52)
13.Yeni birtakım imajlar (siz imge kabul edin) bulmak.
14. Şiire “ılık kafiyeler” koymak. (Bu tabiri ilk kez Zarifoğlu'nda gördüm. Ne kadar tatlı ve haklı bir ifade. Ne esiri olmak kafiyenin ne de onu şiirden dışlamak. “Ilık kafiyeler” bulmak; basmakalıp, soğuk, hazırlop örneklerden uzak durmak. “İmajlarla ve ılık kafiyelerle besleyin?” şiiri diyor; yalnız, en zorlama imajların bile hayatta karşılığı olmalıdır, kaydını düşerek.|
15. İdeolojik önyargıdan beri olmak ve şiiri kurtarmak.
16. Bir edebiyat ailesi içinde bulunmak, birçok yerde birden görünmemek.
17. Sözlük okumak. (Bunu birkaç yerde yineliyor.)
·
70 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.