Avuçlarda bir Zehra duası... Çadırlarda ise seccade ıslanır göz incileriyle, Fırat çaresizce başını taştan taşa vurarak akar ve ağlar. Çocuklar aç, çocuklar susuz... Titriyor yer ve gök. Gel gör ki çelikleşmiş bir imana sahip bu bahadırların başları dik, yürekleri çok büyük... Görünürde görkemli, hakikatte ise zelil ve rezil olmaktansa Rahman'ın verdiği rütbe ile mutlu ve bahtiyardırlar. Tereddütsüz bir şekilde Allah ve ceddinin uğrunda can verdiler. Güçlü imanları, Allah'a olan samimi bağlılıkları simalarında bir meşale... “.. Onların nişanları yüzlerindeki secde izidir.”* ayeti henüz inzal olmuş gibi onları, gül yanaklarını anlatıyor.Evet, sizler ebedi âleme göç ettiniz, ölümsüzlüğü tattınız ve ne yapabilir size ölüm?.. Şair Erdem Beyazıt ne hoş tasvir emiş bu ahvali: Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm / Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm. Elbet fani âlem ve içindekiler ağlayacak size. Çünkü yeryüzü sizden daha iyisini görmedi ve görmeyecektir de.
Reşad ArslanKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.