Francesca ve Gregory hariç bu aileyi hiç özlememişim. Üfff, 3 tanesi hariç diğerleri ne kadar baydı beni.
Seriye genel olarak bakarsak Colin, Daphne, Francesca, Hyacinth'in hikayelerinde cevaplanmamış sorular çözülüyor. Anthony, Benedict, Eloise, Gregory'de yeni kısımlar yazılmış. Hepsine kısaca yorum yaparsam:
The Duke and I: Değil seride, genel olarak okuduğum historicallerde en sevmediğim çiftler arasında alır Daphne/Simon. Bu kitapta da aynı sıkıcılıklarına devam ediyorlar. Mektuplar da lüzumsuz şeyler çıktı. Okunmaya değmez. Puan: 1/10
The Viscount Who Loved Me: Bu kitaptaki en güzel 3 hikayeden biriydi. Olay genel olarak oynadıkları Pall Mall oyunu üzerineydi. Oldukça eğlenceliydi. Puan: 6/10
An Offer From a Gentleman: Burada Sophie'nin üvey kardeşi Posy anlatılmış. Ama anlatılmaz olaydı. Çok kötüydü. Keşke serideki en sevdiğim çift olan Benedict/Sophie anlatılsaydı. Tamam, onları burada görüyoruz ama... Kötü işte! Puan: 2/10
Romancing Mister Bridgerton: <spoiler> En sinir olduğum hikaye oldu. Aslında hikaye güzel gidiyordu. Ama şu Hyacinth denen yer cücesi her şeyi mahvetti hikayede. Penelope orada ne yapacağı konusunda kararsız kalmış, tam cesaret topluyor. Bir de ne görelim? Aptal velet Hyacinth, ablasına sırrı söylemiş bile. Sen şimdi bunu söyledin de büyüdün mü? Benim bir tanıdığım aynı Hyacinth. Her ne kadar sırrımı koru deseniz de herkesin her sırrını birilerine yumurtlar. Sürekli boş boş konuşur. Allah'ım, inşallah Julia bir daha bu gerizekalıyı başka bir hikayesinde kullanmaz, demek istiyorum. Ne var ki yazar bir buna bir de Colin'e manyak takmış. Bu iki karakter bir daha yazdığı bir romanda karşıma çıksın, kitap ne kadar güzel olursa olsun sırf bu yüzden o kitaba puanım 1 olacak. Buraya yazıyorum. Puan: 1/10 (Hyacinth salağı olmasa 4/10)</spoiler>
To Sir Phillip, With Love: Julia, bir daha sakın 1. ağızdan hikaye yazma! Gerçekten bu konuda berbatsın. Amanda'da ne çene varmış! Sürekli asıl anlatması gereken şeyi bir türlü anlatamadı. Yok ben komşunun kızlarına gıcığım, yok defalarca ilk görüşte aşık olmadım zırvasını tekrarlamalar... Ayyy ayyy! Bıkkınlık geldi. Puan: 1/10
When He Was Wicked: Francesca, yeminle bu ailede tek aklı başında insan sensin. İnsanlar seni istediği kadar ruhsuz ve sıkıcı görsün. Ben sana bayılıyorum. Berbat geçen 4 hikayeden sonra bana ilaç gibi geldin. Hikayenin sonunda yaptığın şey de çok iyi oldu. Bu durumu baaazı gereksiz kardeşlerden biri (baş harfi H) bozabilirdi. Michael, seni unuttum sanma. Sen de yine tatlıydın. Puan: 9/10
It's in His Kiss: Ve Francesca'nın güzel hikayesinden sonra işkenceye dönüş vakti. Hyacinth, büyüyünce azıcık olgunlaşmış olsan da yine gıcıksın, yine salaksın. Yazar, Hyacinth'ten daha kötüsünü yazamaz derken çok yanılmışım. Bunun kızı Isabel, anasının 10 kat beteri yenimle. Anasından daha boş konuşan, daha bencil bir tip. Yaptığı şey iyi mi kötü mü hala çözemedim. Bunları Hyacinth tamamen hak etse de, bir yandan da yaptığı şeyden dolayı kendisine baya sövdüm. Puan: 1/10
On the Way to the Wedding: Ah ah, gereksiz Hyacinth yerine şu tatlı Gregory seride daha fazla yer kaplasa ne olurdu ki? Hatta Colin'i kendi kitabında tamamen bırakıp bu çocuğa yoğunlaşılsa ne kadar güzel olurdu. Senin o güzel kalbini yerim ben! Kardeşler içinde en güzel 3 hikayenin sonuncusuna sen sahiptin. Sen ne güzel bir baba olmuşsun *-*. Tek şikayetim o çocuklara verdiğiniz isimler. Yav, boşverin siz aileniz ve yakın çevrenizi, canınız neyi istiyorsa o isimleri koyun. Bu durumdan dolayı üzgünüm, puanımı kırıyorum. Puan: 8/10
Violet in Bloom: Finali anne Bridgerton Violet ile kapatıyoruz. Yok, ben bu kadını da hiç sevmiyorum. 8 kitap boyunca kardeşlerden çok kendisini okumak, kafayı diğer historical annelerine göre evlilikle deli bir şekilde bozmuş olmasından dolayı sevmedim Violet'i. Kendi hikayesi, diğerlerine göre facia değildi, hatta güzeldi bile diyebilirim. Ama bu sefer ön yargım daha öne çıkıyor. O da Violet'e olan sevgisizliğim. Bu yüzden puanımı değerinden az vereceğim. Puan: 3/10
