Item: Duke of Pleasure
Rating: Rated 7
Author: Maggie

Maggie

@Maggie·

25 March 2021 22:22

336 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

Read in 1 hours

Duke of Pleasure'da yine, önceki kitaplarda şöyle bir görünüp sonrasında kitabını çıkmasını deli gibi beklediğim bir karakterin hikayesini okudum. O da Alf. Gerçekten de Alf beklediğime değen biri oldu ama neden şaşırıyorsam? Bence Alf seride bir karakterin psikolojik olarak incelenmesinde Mickey O'Connor'dan sonraki en başarılı işlenen kişiydi. Alf'in kişiliğinden ödün vermeden kendini genç bir kadın olarak kabullenme çabaları hikayede ilmek ilmek ve sıcacık bir şekilde işlenmişti. Kendisinin çocuklarla olan ilişkisi de kalp ısıtan cinstendi. BUNDAN SONRASI SPOILER İÇERİR!!!!!!!!!!!!!!! Bundan önceki Ghost of St Giles hikayelerini ayılıp bayılarak okusam da maalesef macera ve aksiyon eksikliği gözden kaçmıyordu. Duke of Pleasure bu eksikliği harika bir şekilde kapattı. Nasıl ki Duke of Sin, Hoyt'un en karanlık hikayesiydi, Duke of Pleasure da yazarın en hareketli hikayesi olmuştur. Unutmadan, hikayede Godric ve Meg'i görünce gözlerimden kalpler çıktı. Godric ile Alf'in ilişkilerinin baba-kız ilişkisine evrildiğini görüyoruz. Zaten Alf Godric'e aşık olduğunu söylüyor, ama zamanında kurtarmış olduğu bir kıza karşı hissettiği şevkat ve sevgi duyguları neyse Godric'e karşı hissettiği de odur. (Yine de farklı şekilde hissetse bile kızmazdım. Çünkü o Godric St John.) Hele kitabın sonuna doğru Godric'in düke verdiği ayarlar ile oldukça güldürdü. Öte yandan Megs'in çifti birleştirme çabaları ve sonucunda kocasıyla ufak atışması tam evlere şenlikti :D Ama Hoyt yine her kitabında yaptığı gıcıklığı yapmış. Tamam, ağırlık Alf-Hugh'a ait ama ben Godric-Megs'in biraz daha yer kaplamasını isterdim. Yalnız hikayede büyük eksiklikler de mevcuttu. Bunun için izninizle Hugh'u çekiştireceğim :D Bir kere Hugh'u sevdim. İnceliği ve değer vermesiyle Alf'e göre olduğunu çoktan kanıtladı. İlişkilerini de sevdim. Fakat ,bunu söyleyeceğimi hiç düşünmezdim, Hugh, Hoyt karakterleri içinde Maximus'tan daha sıradan bir karakterdi.(Ki ben o eşek Maximus'tan daha durgun bir karakter yazamaz diyordum) Maximus'ta en azından bir geçmiş, kendi kitabına gelinceye kadar bir ön hazırlık vardı. Hugh ilk olarak Duke of Sin'de karşımıza çıkmıştı fakat orada bile kendini öne çıkarabileceği bir özelliği yoktu. Kendi kitabında az biraz tanımış olsak da yine de kendisinden beklediğim derinlik yoktu. Hoyt, bu serisinde genelde oluşturacağı çiftler için bir ön hikaye veya bir çiftin hikayesi kendi kitabından başlayacak olursa güzel bir giriş hazırlardı(Ör. Darling Beast) Bu hikaye yukarıda verdiğim 2. kısma giriyor fakat burada da hayal kırıklığına uğradım. Alf, Hugh'u kurtarıyor, sonra durup dururken ondan öpücük çalıyor ve ikilimizin aşkı buradan başlıyor. Bir de Hoyt, okuyucunun bildiği sırları insanı delirtecek seviyeye getirmeden kitabında açıklar. Yalnız Hugh, Alf'in sırrını çok çabuk ve tuhaf bir şekilde öğrendiğini düşünüyorum. Kısacası ilk 8 bölüm ikili arasında gelişen hızdan dolayı benim için damdan düşmüş hissi yarattı. 9. bölümden itibaren olması gereken gelişimlere bırakıyor kendini. Beğenmediğim diğer yönüyse Hugh'un çocuklarıyla ilişkisi oldu. Hugh, kendi çocukları için bir yabancı gibidir ve bu sorunu nasıl çözeceğini bilememektedir. Hugh'un evinde kalan Alf çocuklarla çabuk kaynaşmasına rağmen Hugh'tan beklediğim o ataklar hiç gelmedi. Alf yardımcı olacak diye bekliyorsunuz fakat nedense Alf pek de işe yaramayacak cümleler kuruyor, sorunu çözmek için harekete geçmiyor. İlginçtir ki babasıyla sorun yaşayan asıl kişi Kit olmasına rağmen Hugh daha çok Peter'ın üstüne düşüyor. Her ne kadar kitap sonunda Kit babasına biraz daha alıştı diye yazılmış olsa da ben Hugh-Kit arasındaki soğukluğun çözülmesini okumayı daha çok isterdim. Bu eksikliğin aynısı Scandalous Desires'ta da mevcuttu. Mickey-Mary Darling arasında oldukça zayıf bir ilişki vardı. Azıcık çözülmeye başlayacak gibi oluyordu fakat devamında ilişkilerinin ne olduğunu bilmiyorduk. Bir de Peter annesi öldüğü için sürekli kabuslarla boğuşuyordu. 2-3 kez bahsedildikten sonra o kısmında çözülüp çözülmediğini öğrenemedik.</spoiler> Daha önce dediğim gibi Maiden Lane uzunluğuna rağmen harika bir seri. Fakat bu kitapla görmüş oldum ki ana seri 10. kitapta bitmeliymiş. Duke of Pleasure iyi olmasına rağmen noksanları görülmeyecek gibi değildi. Novella olarak yazılsa imiş en azından kısa tutmak için hızlı yazmış derdim.

Duke of PleasureElizabeth Hoyt · Grand Central Publishing · 20166 okunma

233 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Maggie