19. yüzyıldan postmodern tekniklere bir selam romanı: Müşahedat Müşahedat; Tanzimat Dönemi Türk edebiyatının önemli kalemi, çok sayıda eser kaleme almasından dolayı "Yazı Makinesi" lakabıyla anılan Ahmet Mithat Efendi'nin bir romanı. Romanın ilginç bir yanı var: Postmodern romanlarda sıkça gördüğümüz "üst kurmaca" tekniğinin 19. yüzyılda kullanılması. Peki, nedir üst kurmaca? Kısaca bahsedeyim: Edebiyatı bir oyun olarak gören postmodern yazarların, yazma eylemlerini de oyunun bir parçası olarak görmelerinden dolayı, anlattıkları ya da kurguladıkları şeyi nasıl oluşturduklarını dile getirmeleri, romanın veya öykünün içinde kendileriyle veya okurla bir nevi sohbet etmeleridir. Sohbet etmek kısmı zaten tam Ahmet Mithat Efendi'ye göre bir iş. Bilen bilir, romanlarında okuruyla sohbet etmeye bayılır. Ahmet Mithat Efendi, Emile Zola gibi türalist bir eser kaleme almayı amaçlar. Bunun için gözlem önemli tabii. O da gözlemlerinden hareketle bir roman yazmaya başlıyor. Roman kahramanlarını da bu romanın yazma serüvenine ortak ediyor. Yazdıkça ilgili bölümleri onlara okuyup romanda değişikliklere gidiyor. Ahmet Mithat da bu yönüyle hem anlatıcı hem de romanın bir kahramanı üstelik gerçek kimliğiyle roman kahramanı oluyor. Bu romanda gözlem çok önemli olduğu için romanın adını da "Müşahedat" koyuyor çünkü bu isim "gözlemler" demektir. Romanda Ahmet Mithat, Siranuş, Agavni, Refet, Karnik, Seyit Mehmet Numan, Vartov Dudu karakterleri karşımıza geliyor. Dergah Yayınlarından okudum kitabı. Yayınevi dilin özgünlüğünü korumuş. Kelimelerin anlamlarını dipnot şeklinde vermiş. 19. yüzyılda yazılmış bu romanın dili haliyle biraz ağır. Arapça, Farsça kelimelerle tamlamalar zaman zaman okumayı güçleştirse de konu ilgimi çektiği için kitabı okumaya devam ettim. Okuyacaklar, bu durumu göze almalı. İyi okumalar dilerim.

MüşahedatAhmet Mithat Efendi · Dergah Yayınları · 2017615 okunma

·

142 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Faruk