Gönderi
Merhaba Erling Kagge’den “Gürültü Çağında Sessizlik” kitabıyla geldim.
Kitabın ince olması, hemen bitirilecek kadar kısa olduğu anlamına gelmesin zira aynı sayfayı birkaç kez okuyup hatta üzerine not da almak isteyeceğiniz zamanlar olacaktır.
Yazarımız Norveçli bir kâşif. Kendisi Kuzey Kutbu'na, Güney Kutbu'na ve Everest Dağı'nın zirvesine yürüyerek ulaşan ilk kişidir. Yol boyunca çekmiş olduğu fotoğraflara da kitabında yer vermiş. Vermek istediği temayı somutlaştırma açısından çok sevdim. 33 kısa metinden oluşan bu kitapta yazar şu 3 soruya cevap arıyor: ‘Sessizlik nedir, nerededir, neden şu an hiç olmadığı kadar önemli?’
Benim anladığım; sessizlik, herkesin kendi içinde sahip olduğudur. Kendi düşüncelerinle baş başa kalmaktır. Kendi hayatın içinde o an var olmaktır. Asıl konuşacak olan şeydir sessizlik. Ve maalesef ki bu çağda kimsenin farkına varamadığı en büyük lükstür. Bu açıdan bakıldığında yazar sağlam bir farkındalık kazandırıyor okuyucuya. Farkındalığı uygulamaya döktüğü yerler de oluyor: “Dünyayı dışarıda bırak ve her ne işle uğraşırsan uğraş kendi sessizliğini yaratmayı başar.” ve
“Huzur bulmak istiyorsan düşünmeyi bırakacaksın. Hiçbir şey yapma. Sessizlik, dış dünyadan uzaklaşmak için bir araçtır.” diyor. Şöyle devam ediyor: “Hayatımda en çok zaman geçirdiğim bu iki adres (ev-iş) arasında yürümek 30 dakikadan uzun sürmez, ama bu zamanı dünyayı dışarıda bırakarak değerlendiriyorum.” Ara ara ‘Yürümenin Felsefesi’ kitabına benzettiğim temalar oldu.
Kitabı bir kâşif olarak ise şöyle sonlandırmış: “Ben uzunca bir süre ayaklarım üzerinde gitmek zorunda kalmış olsam da biliyorum ki sessizliği her yerde bulmak mümkün. Bu, kendini geri çekmekle ilgili bir şey.”
Bana kattığı çok şey oldu. Üzerine uzun uzun düşündüm, notlar aldım.
Yani demem o ki, Dünyayı dışarıda bırakmanın keyfini süreceklerden olalım..
Naçizane tavsiyemle,
Kitapla kalın..
·
271 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.