Gönderi
Merhaba siz güzel insanlar,
Bekçi ile hakim savcı ve avukatlar arasında fark yok. Hepsi aynı işi görmekteler.
Eğer ki sizin kitap okuma alışkanlığınız yoksa rica ediyorum kendinize iyilik edin bu kitabı okumayın, bu kitap yoksa size işkence gibi gelecektir.
Yazarın eserlerini okurken lütfen yazar hakkında bilgi edinin ki bu eseri neden yazdığını daha olgun anlamla anlayasınız.
Dava adlı kitap aslında neyi anlatıyor, konusu basit. Hani bir şey olur ya insanlar kalkıp yanına gelir oo başına bunlar gelmiş e şöyle yap böyle yap diye size yön vermeye başlar ya ha işte bu kitap da bunu anlatmakta.
K., denilen kahramana da böyle oluyor ve avukatlar ve yargıçlar kurtların içine düşmektedir.
Nedeni belli olmayan bir sebeple K., evinde tutuklanır ve dava denilen bir eyleme sevk edilir. Kitabı bitirdim hala davanın ne olduğunu; anlatmaması aslında yazarın bize anlatmak istediği şey başına dava olmasa da bir dava konusu olabilirsiniz, manasını göstermiş oluyor.
Aslında kendisi bir hukukçu olması bu sistem denilen şeyi en iyi şekilde anlatmasına kolaylık sağlamıştır. Kendisini yargılayanlar en ahlaksız eylemlerde bulunurken; pornografi gibi görsellerle uğraştığını K., fark etmektedir. Bu ahlaksız adam mı beni yargılayacak diye kafasında geçirir.
Dava açılmasıyla sürekli davasını düşünen K., herkes ona bir şeyler önermeye başlıyor ta ki hortlak gibi bir den ortaya çıkan amcası gelene kadar. Amcası kalkıp senin bir avukat tutman gerekir diyor, bu dava senin davan değil bizim ailemizin davası diyor. Ne oldu neden davalı oldun, haklı mısın değil misin diye hiç bakmadan onu avukata yönlendirir.
Aslında kitabın bizlere anlatmak istedi şey devlet insanları her saniye bir mağduriyet yaşattığını anlatıyor. Hegemonya her alanda mümkün olduğunu söylemekte. Savaşlar vatandaşları milli benlikleri diri tutar.. Eğer olumlu bir haber olursa olumsuz haber niteliği hemen verilir. Kaynaklar tamamen devlet tekelinde olan imkanları insanları tahakküm altında tutmaktadır.
K., bir avukata gidiyor ama avukat ne duruşmanın ne de herhangi bir bilgiyi kendisiyle paylaşıyor. Sadece itiraf et bir şeyleri söyle kurtul diyor, iyi de bir şey yapmadım ki diyor K, olsun diyor avukat sen bir şeyler itiraf et ben seni savunurum diyor.
Avukatlar yasaların bekçileridir. Avukatla bekçiler gibidir, veya yargıçlar ne ise bu avukatlar da aynı işi yürütmekteler.
Sistemi anlatırken avukatların yaptıkları yanlışları ve sahte avukatların varlıklarından bahsederken aynı zamanda dürüstlükten yoksun yargıçları da vurmadan geçmiyor yazar. Dönemin ve dönemlerin en büyük sorunu bu bürokrasi işleyişinde hep kayırmaların olduğunu anlatmaktadır. Hata K., diyor ki dayakçı memura; '' yapabilseydin sana para verir yargıçlara daha iyi dayak atmanı isterdim''.
K., bir ressamın davasına çare olacağını öğrenir ve hemen yanına gider. Aslında bu ressam bir nevi yasalarla çalışan biri değil tam aksine bir rüşvet yani tanıdıkları sayesinde kendisine gidenleri kurtarıyor. ''Baba mesleği diyor, herkes yapamaz.''
K., birde bir kız arkadaşı var ama nedense bir başka kadın ortaya çıkıyor ve bu kadına da ilgi duymaya başlıyor. Aslında gerçek hayatında bu denli tutarsızlık içinde bir cinsel kimlik sorunu yaşadığını biliyoruz yazarın, kitap da karakter bu şekilde.
Şato adlı kitabında sistemin başında ki insana ulaşma arzusu varken burada sistemin tam içine düşmüş oluyor, dönüşüm adlı kitabın da ise sistemin yapısında kaybolan birini görmekteyiz. Kitapları birbirinden bağımsız değil asla.
Okuyabilirseniz okuyun güzel kitap.
·
34 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.