Ey benim hassas ruhum...
Aklını gönül terazisiyle tartan vicdanım.
Görmeden bakmayan gözlerim.
Vermeden tutmayan ellerim.
Gitmeden yürümeyen ayaklarım.
Sahip olmayan aitliğim.
Tanımadın mı hâlâ kendini...?
Anlatıyorum oku beni...
Varlığına yakınlığı olmayan nerden bilsin ki varlığını...
Bakmayan nerden bilsin ki görmeyi.
Sessizliğini duymayan nasıl işitsin ki seni...
Tanımadılar mı hâlâ seni...?
Gönül dünyasının kapılarında durdun, durdunda duvarları buldun...
Isterken vermeyi bilmeyene vuruldun.
Hep yalnızlığın sularında boğuldun.
Ey benim hassas ruhum...
Ince ince dokuduğum,
kıra döke savurduğum...
Daha kaç ateş,kaç yara ,
Bitmez mi derdin ,ne bu nara?
Tükenmedi mi umudun,sönmez mi nurun?
Ey benim hassas ruhum...
M.Özmen
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.