Tolstoy'un kitabındaki bu metaforik bölümde, haya-
tı sembolize eden bir fırtınada yolunu kaybeden bir kişinin
("ben") aniden iki farklı kişiye dönüştüğünü görürüz: bu
kişiliklerden biri kendi arzulannı, diğeri ise yolu bulacak-
lanna olan kesin inançlannı temsil ediyordur; ilki sahip ol-
duklan kişilikken ikincisi ilahi
