Oyun, orta yaşlı çift George ve Martha'nın, küçük New England üniversitesi başkanı George'un kayınpederi tarafından düzenlenen bir fakülte partisinden dönmesiyle başlar. Martha, parti dönüşü üniversitenin yeni biyoloji profesörü Nick ve karısı Honey'i eve davet eder. Orantısız biçimde sabaha kadar içki içen iki çiftin başından geçen durumları, ilişkilerin ortada kalmışlığına ve yüzleşmelere şahit oluruz. George ve Martha'nın sağlıklı bir evlilikleri yoktur. Zaten bu durumu ikisi de kabullenmiştir. Genellikle Martha, George'nin geçmişte yaşadığı başarısız olaylarını, Nick ve Honey'e keyif alarak anlatır. George'nin moralinin bozulması Martha'nın hoşuna gider. Binevi onun acı çekmesini ister. Fakat çektiği acının kendi yaşadığı acı gibi olmasından yanadır. Martha, güç arzusu olan bir karakterdir. İnsanlarda ilk izlenimi, onların ne kadar güçlü ya da güçsüz olduğu üzerinedir. Zaman zaman Nick'i bu konuda över. George tarih ile, Nick ise biyoloji üzerine uğraşır. Bu bence oyuna çok derin ince bir yorum katmış. Oyun boyunca, tarihselliğin ve bilimselliğin çatışmasını karakterler üzerinden hissedebiliyoruz. Nick, daha yenilikçi ileriye dönük bir bakış açısındadır. Ama bunu oyunda bize çok hissettiremez. Genel anlamda hep havada kalan sözler işitiriz. George ise geçmişe dönük olaylarda takılı kalan bir karakterdir. Geçmişiyle yüzleşemez. Bu yüzden de karısının onu kışkırtabildiği tek alan, George'nin başarısız geçmişinden örneklerdir. İlerleyen sahnelerde Martha, George'yi daha fazla sinir edebilmek için, Nick ile yakınlaşır. Ama George bu duruma fazlasıyla kayıtsız kalır umursamaz. Martha George'ye nasıl aşık olduğundan bahseder. Güç arzusu olan birisinin, güçsüz ve pasif bir karaktere aşık olması belki de onda bu öfkeyi yaratır. Aslında kavga ettiği kişi George'dan çok kendisi olabilir... Ama aşk duygusuna da engel olamaz. George ve Martha, hayal dünyalarında bir oğulları varmış gibi davranır. Oyunun sonlarına kadar da bunu bize belli etmezler. Nick ve Honey'de oyun boyunca bunu anlayamaz, gerçek olduğunu düşünürler. George ve Martha ne kadar didişseler bile, beraber bir hayal dünyası, oyun havuzu yaratırlar. Aynı zamanda aralarındaki iletişimsizlik, bir çığ gibi hissedilir. Bu iletişimsizlik ilerleyen bölümlerde, Nick ve Honey arasında da başlar. İlk adım Honey'den gelir. Honey: Ne zaman hoşuma giden bir şeyler yapsam üzerime geliyorsun. George'nin Nick'i ifşalaması sonucu, ikinci adım yine Honey'den gelir. George, Honey'e; Nick'in onunla babasının parasından dolayı beraber olduğunu söyler. Honey ikinci adımı atar, fakat bu sivrileşme oyun boyunca çok hissedilmez. Oyunun yazarı Edward Albee'nin, Honey karakterinden bilinçli olarak kaçtığını düşünüyorum. Honey'in oyun boyunca olan pasifliği, Nick'in karakter gelişimine de engel olur. Üç perdelik uzun bir oyunda, Honey'i; Martha gibi işlevli bir yapıda görebilirdik. Zaman zaman oyunun kendini tekrar ettiği yerler olduğunu düşünüyorum. Bunun en büyük nedeni, Nick ve Honey'e zengin bir anlatım kazandırılmadığı için olduğundan yanayım. Oyun kesinlikle, insana tüm duyguları hissettiriyor. Ve o derinlerde yatan, var oluş sancısını da beraberinde getiriyor. Hayal ve gerçek arasında sıkışmış karakterler, boğulmuş benlikler, kaybedilmiş zamanlar...

Kim Korkar Virginia Woolf'tan?Edward Albee · Kabalcı Yayınları · 199375 okunma

·

208 görüntüleme

Okudukça Ebru

@Bir_haykiris_okumak ·

06 Haziran 2022 15:12

Ve oyunun sonunda George "Who's afraid of Virginia woolf" der ve Martha" I am " der. Gerçeklerle yüzleşmek istemez bu yüzden korkar Virginia Woolftan .

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Laforet