Gerçekten romana tutunabildim mi? Bilmiyorum. Sevdim mi? Evet. Bende etki uyandırdı mı? Evet. Belki birkaç kez daha olursam var yine farklı etki yaratabilir mi? Ona da evet :) Ha gerçekten de deha bir kalem bunu da kabul edelim tabii :) Tutunamayanlar, ilginç bir şekilde hem en çok okunan, hem de en çok yarıda bırakılıp vazgeçilen eserler arasında. "En çok yarım bırakılan eserlerde birinci, en çok okunacak eserlerde üçüncü" diye okumuştum bir yerde. Hem çok okunmasını hem de yarım bırakılmasını okuduktan sonra anlıyorsunuz efendim :)Eseri baştacı edenler gibi okunması çok zor olduğu gerekçesiyle eleştiren okuyucuların sayısı da bir hayli fazla. Özetlerken spoiler verme kaygısını belki de en az yaşatan romanlardan birisi bence. Çünkü Tutunamayanlar, akıcı ve sürükleyici olaylar örgüsünden daha çok; monologları, 1930-1960’lı yıllar arasındaki siyasi, tarihsel ve sanatsal iklimin ince mizah örnekleriyle hicvedilmesi, insan ruhunu neredeyse tüm maskelerinden arındıracak şekilde mercek altına alması ile ön plana çıkmakta görünüyor. Romanı çok kısa biçimde şöyle özetleyebiliriz: Genç mühendis Turgut Özben, yakın arkadaşı Selim Işık’ın intihar haberiyle sarsılır. Selim’in arkadaşları ve annesiyle ayrı ayrı görüşerek arkadaşını intihara götüren süreci aydınlatmaya çalışır. Bu çabası Turgut’un Selim’e dair şimdiye kadar fark edemediği hususları görebilmesinin yanı sıra, kendi iç dünyasındaki açmazları ile de yüzleşmesini sağlar.Bu bağlamda iç-içe örüntülenmiş olarak Turgut’un, Selim’in, Günseli’nin, Süleyman Kargın' ın notları ve diğer arkadaşlarının anlatımlarının yer aldığı bölümlerin bir araya gelerek vücut kazandırdığı eser, okuyucuyla buluşmakta. Bu deha eserin, kurgunun merkezinde de Selim Işık var.Ben özellikle nedendir bilmiyorum ama günlük kısmını okumaktan çok keyif aldım. Herkese de şimdiden keyifli okumalar, bol tutunmalar :)

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062,2bin okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rabia