Gönderi
“… Asık çehreli partili adam daha da çattı kaşlarını: Kitlelerin cehaletini ve partinin gelecekte bu cehaletle ne kadar çok uğraşması gerektiğini getirmişti gözünün önüne….”
Devrim gerçekleşmiş, sosyalizm gelmiştir. Lakin ülkenin dört bir yanına dağılmış, en ücra köşelere kadar var olan küçük halk toplulukları içinde küçük komünist örgütlenmeler başlamış olsa da sanki herkes için henüz tam anlamını bulmamıştır. Herkesin kendine göre bir komünizm tanımı vardır ve beklentileri de buna göre şekillenmektedir.
Çevengur, komünizmi tam olarak uygulamaya koyduğunu iddia eden küçük yerleşim birimlerinden biri. Emek, ‘bir açgözlülük kalıntısı, hayvanca-sömürgence bir şehvetperestlik’ olarak ilan edilmiştir Çevengur’da. Zira emek tam olarak mülkün yani zulmün ortaya çıkışına neden oluyordu. Çevengur’da herkesin yerine ve her bir kimse için ‘evrensel proleter’ ilan edilen güneş çalışmaktadır ve kitlelerin ihtiyaçlarını karşılamak için yeterli olacaktır. Sınıf savaşını ateşleyecek olan kasti çalışmayla elde edilecek her türlü fazlalığın önüne geçilecektir böylece. Tasarlanan budur en azından ama kent sakinleri tarafından ne kadar benimsenip sürdürülebilecektir acaba?
Her ne kadar komünist sisteme karşı gibi bir hava yaratmış ve Sovyetler’in ‘sakıncalı’ yazarlarından biri gibi algılanmasına sebep olmuş olsa da sondan başlayan bir değişimin olması gerektiği ve hak ettiği biçimde anlatılamaması, anlaşılamaması ve haliyle benimsenip yaşatılamamasını çok iğneleyici ve bir o kadar da etkileyici bir biçimde anlatmış bence. Kitlelerin o ‘ne yapacağını bilememe’ halini ve ‘e şimdi ne olacak’ beklentisini bazen okuyucuyu da fazlaca sıkacak kadar iyi aktardığını düşünüyorum.
Geç keşfettiğim bir yazar oldu Platonov. Çok daha fazla tanınmayı ve okunmayı hak ediyor.
·
157 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.