Gönderi
Mustafa Kutlu ne yazsa okurum diyenlerdenim. Bazıları sadece hikâyelerini sever, ben deneme dilini de seviyorum. Fakat son iki kitapta maalesef aynı lezzeti alamadım. Kalbin Sesi ve Akıntıya karşı, Mustafa Kutlu'nun Yeni Şafak'taki köşesinde kaleme aldığı yazıları içeriyor. Bu çok güzel, bu yazıların toplanması ve arşivlenmesi önemli. Fakat şunlar da olsa belki daha güzel olurdu:
1- Yazıların tarihleri belirtilse (Bunu daha önceki deneme kitapları için de dile getirmiştim.) Akıntıya Karşı güncel bir kitap ve birkaç ay öncesinde olan olayları hatırlayıp yazıda bahsedilen konuyu bir temele oturtabiliyoruz. Fakat zaman geçtikçe bu bağlam unutulacak. Mustafa Kutlu kendisi de iki yerde tarih koymayı unuttuğundan yakınıyor zaten.
2- Özellikle bu kitapta, geçmişteki yazılara ve kitabın içindeki diğer yazılara çok fazla atıf var ve dahası, bazı metinler olduğu gibi önceki kitaplardan alınıp buraya konulmuş. Köşe yazısı okuru için bu elzem olabilir fakat bu yazılar kitaplaştırılırken bir düzenleme yapılsa daha güzel olurdu. Böylece 5 dakika önce okuduğumuz metnin yarısını 5 dakika sonra yeniden okumak zorunda kalmazdık. Televizyondaki dizi tekrarlarına dönüyor bu durum bazen. Kitap okuru için bir "bakınız" verilip geçilebilirdi bu tekrarlar. Benim gönlümden geçen, Mustafa Kutlu'nun bir amaca yönelik yazdığı bu yazıların yukarıda bahsettiğim düzenlemelerle birlikte yayımlandıktan sonra, ileride tek cilt halinde, konularına ve bağlamlarına göre tasnif edilerek yeniden yayımlanması.
3- Kitapta bazı yazarların, siyasilerin, düşünürlerin vb. fikirlerine yer veriliyor. Köşe yazıları için yine makul bir yöntem olabilir bu uzun alıntılar. Fakat kitapta bunlar yine bakınız verilerek metnin sonuna eklenebilirdi. Hem Mustafa Kutlu'nun, hem de mevzubahis konuşmanın/yazının bütünlüğü bozulmadan okumak mümkün olabilirdi böylece.
Bahsettiklerimin tümü biçime yönelik eleştiriler. Fikrî olarak Mustafa Kutlu'ya çoğu konuda yakın durduğumu da belirtmeden geçemeyeceğim.
·
40 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.