Gönderi
Bu kitap bir insanın bir gecede saçının nasıl beyazladığını gördüğüm, okuduğum ve hissettiğim kitaptı.
Bir yandan Sovyet bir yandan Alman zaman genellikle 2. Dünya Savaşı. Düşün.. Düşünmekten beynin patlasın! Suç ne!? Suçlu kim!? Masum kim!?
Vatanın, milletin, ailen, intikamın için en fazla ne kadar ileri gidebilirsin...
İnan bana hepsi kadın değil çünkü bunlar kız çocuğu.. Çocukluklarını, kadınlıklarını, masumiyetlerini, geleceklerini, hayallerini, kaybetmişler.
Anne, abla, kardeş, evlat, eş hepsini bir kenara bırakıp sadece asker olmuşlar.
#Alıntı#
“-Aşk var mıydı savaşta? diye soruyorum.
- Cephede pek çok güzel kıza rastladım ama biz onlara kadın gözüyle bakmazdık ki. Bana göre harika kızlardı fakat bizi savaş alanından çekerek çıkaran arkadaşlarımızdı onlar. Bizi kurtaran, iyi eden... Beni iki kere yaralı halde kurtardılar. Onlara nasıl kötü gözle bakabilirdim? Siz erkek kardeşinizle evlenebilir miydiniz? Onlara kardeş diyorduk.”
Sadece asker değil; şoför, topçu, tankçı,hemşire, doktor, pilot, çamaşırcı, aşçı, keşifçi, ateş hattında, geri alanda sadece kan gören kadınlar. Siyaha çalan kan rengi, kurşun kokulu, her yer kan.. Bu kan geride yıllarca kırmızı kazak giymekten tiksinen kadınlar bıraktı.. Mevcudiyetlerine kafa tutan, çiçek toplayıp tüfeklerine takan, kadınlıklarını özleyen kadınlar...
#Alıntı#
“Oradan canlı çıksan da ruhun sakat kalıyor. Şimdi düşünüyorum da, keşke bacağımdan, kolumdan filan yaralansaydım, bedenim acısaydı.
Ama ruhum...
Çok acıyor...”
#Alıntı#
“Bahardı. Talimden dönüyorduk. Menekşe toplamıştım. Şöyle küçük bir buket...
Toplayıp süngüme takmıştım. Öylece gidiyordum.
Kampa döndük. Komutan herkesi sıraya dizdi ve beni çağırdı. Öne çıktım... Tüfeğimdeki menekşeleri unutmuşum. Başladı beni azarlamaya: “Asker dediğin asker gibi davranır, çiçekçi gibi değil.” Böyle bir ortamda nasıl olup da çiçek düşünebildiğimi anlayamıyordu. Erkek olduğu için anlayamıyordu... Ama ben menekşeleri atmadım. Sessizce çıkarıp cebime soktum.”
Bir de toplum var tabi. Askere gittiysen orada ne işler karıştırmışsındır. Evlerinde bekleyen kadınların kocalarının 4 sene boyunca aklını nasıl da bir güzel karıştırmışsındır.
#Alıntı#
- Orduyla Berlin'e kadar gittim ben...
Köyüme iki onur nişanı ve madalyayla döndüm.
Üç gün geçti, dördüncü gün erkenden, herkes uyurken annem
yatağımdan kaldırdı: "Kızım, bohçanı hazırladım.
Git buradan... Git... Yetişme çağında iki kız kardeşin var. Kim evlenir onlarla?
Herkes senin dört yıl cephede
kaldığını biliyor, erkeklerle..."
Ruhuma dokunmayın. Diğerleri gibi ödüllerimden söz edin siz de...
Anlatmakla bitmiyor işte hepi topu 400 sayfa ama yüreğine balyoz gibi vuruyor her satır..
Sözün kısası...
Okuyun ve önünüze gelen herkese okutun...
#Alıntı#
"Bu kitabı okuyanlara acıyorum, okumayanlara da.."
·
97 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.