Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

182 syf.
·
Puan vermedi
Kendini sev, Kendine bak
Kitaptan alıntılar : Çocuklarımızın üzerinde etki bırakmak istiyorsak, önce kendi üzerimizdeki kontrolümüzü yeniden kazanmalıyız. İlişki savaşlarında kazanan olmaz, yaralılar olur. Öfkeli tepkiye her teslim oluşumuzda en çok kaçındığımız sonuçla karşı karşıya kalırız. Anne babalığın en kesin amacı çocuklarımızı kendi kendini idare edebilen, karar alan ve sorumluluk sahibi insanlar olarak yetiştirmek. Kendi kendini idare eden bir yetişkinin özellikleri; Hayatta ne istediğini bilir ve peşinden gider. Başkalarından tavsiye alır fakat kararı kendi verir. İnandıkları, istekleri, sözleri ve davranışları bir bütünlük ve denge içindedir. İnsanlara (ebeveynleri dahil) haklarını teslim eder, fakat kendi sorunları söz konusu olduğunda başkalarını suçlamaz. Başkalarının da kendi sorunları konusunda kendisini suçlamasına izin vermez. Eleştirileri dikkate alır fakat tamamen doğru olarak kabul etmez. Başını çaresine bakabilir ve başkalarının bakımına ihtiyaç duymaz. Kendi hatalarını yapma alanları olmayan çocuklar ödünç alınmış hayatlar yaşar. Onların alanını işgal etmemizin altında daima bizim kendi endişeli tepkilerimiz yatıyor. Konuşurken nadiren gözlerinin içine bakın. Göz göze yapılan diyaloglar fazlasıyla yakınlık içerir fakat aynı zamanda da kırılganlığa zemin hazırlar. Bu tür diyaloglar tehdide yol açar ve karşı tarafı savunmaya geçirebilir. Çocuğunuz sizin değişmez ve daimi olup olmadığınızı sınıyor. Ve sınavı geçmenizi istiyor. Ortaçağ’da eldiven şövalyelerin taktığı bir koruyucu eşyaydı. Düşmanın ayağına atıldığında düelloya davet anlamına gelirdi. Yerden eldiveni almak bu daveti kabul ettiğiniz ve sonra olacakların sorumluluğunu almanız demekti. Çocuğunuz yere eldiven atarak, onlar için sorumluluk almayı isteyip istemediğinizi sınıyor. Anne babaların çoğu kendileri bile farkına varmadan eğilip eldiveni alır ve kendilerini savaşın içinde bulurlar. Judo ya da “Nezaketin Yolu” güç yerine rakibin ivmesini sonucun değişiminde kullanmayı esas alır. Bu yolla eldiveni almamayı seçebilirsiniz. Ebeveyn bu karşılaşmayı çocuğun kendi hareketini kullanarak değiştirebilir. Çocuklarınız kendi duygularının ve sorumluluklarının gerginlikleriyle sizi çatışmaya çekmek ister. Çocuğunuz kendi çelişkisiyle yüzleşirken ona eşlik edin. Çocuğunuzun etrafında bir uydu olduğunuzda, dünyanın kendi etrafında döndüğü fikrine inanması kaçınılmaz olur. Amacınız duyguları kısıtlamak değil, üretken bir şekilde ortaya koymalarını sağlamak. Çocuklarımızı her etiketlediğimizde onlara ait alanı kısıtlarız. Gelecekteki gelişimlerini kalıcı olarak yaralarız. Babasının kızı”? Gerçekten mi? Babası mı onun sahibi? “Annesinin oğlu”na bakalım. Bu bir erkek çocuğunun kendilik duygusunu ve erkekliğini nasıl etkiler? Çocuklarımız hakkında ne söylediğimiz onlara ne söylediğimizden daha önemlidir. “Daima”, “asla”, “sürekli”, “hep” gibi kelimeleri sözlüğünüzden tamamen çıkarın. Onun yerine daha gerçekçi ve affedici iki tane ekleyin, “olabilir”, “belki”. Çocuklarımızın kime ait olduğunu göstermek istiyoruz. Onlar bize ait değiller. Onlar kendilerine ait. Tatile gittiğimizde rutinsizlik ve özgürlüğün fazlalığı bizi yorar. Evimizin tanıdıklığını ve rutinin rahatlığını özleriz. Ama çocuklar bunun farkına varamaz. Çocuklara evde çok az kural konduğunda istedikleri her şeyi istedikleri zaman yaparlar ve bu onları mutsuz ettiği için öfkeli olurlar. Tutarlılık ve düzen sağlıklı bir evin ana bileşenleridir. Ebeveynliğin bir kişisel yönü bir de iş yönü var. Düzeni ve kuralları belirlemek, sonuçları uygulamak, uyku ve eve dönüş saatlerini oturtmak, yeme, giyinme ve beslenmeyi karşılamak iş yönü (disiplin). Oyun oynamak, eğlenmek kişisel yönü. İtaate ihtiyacınız yok, saygıyla hareket eden ve kurallara riayet bekleyen birisiniz. Ebeveyn-çocuk arasında “iyi arkadaş” modeli genellikle anne babaların kendi ebeveynlerinden alamadıkları onaydan kaynaklanır. Bu model ebeveynin otoritesini kaybetmesine, kural koyamamasına neden olur. Sorumluluğumuzun birazı da çocuklarımızın yerini belirleyen alanlarını sağlamaktır. Sınırları siz koyduğunuzda bu hoşlarına gitmeyecek ve sağlıklı bir gelişimin parçası olarak alanları için mücadele edecekler. Kendi alanlarını, krallıklarını genişletmek için mücadele etmek onları işi. Gerekli olan, tepkisel olmayan hiyerarşik otoritenin kabulüdür. Çocuklar kural ihlallerinin küçük sonuçlarına ne kadar maruz kalırlarsa, büyük hatalar yapmamaya ve daha büyük sonuçlar yaşamamaya o kadar az yatkın olurlar. Tutarlılık: ağzınızdan çıkanın farkında olmak, söylemek ve sözünüzü tutmak. Gerçekdışı tehditler savurmamakta gerekir. Kendinize iyi bakmak ailenize karşı en öncelikli sorumluluğunuz. Kendinizle ilgilenmeden ailenizle ilgilenmeniz mümkün olmaz. “Kendimi senin yararın için seviyorum.” Kendi iyiliğimden tek sorumlu benim. Sağlığıma, akıl huzuruma, sağduyuma ve dünyada onay gören bir insan olmama özen gösteririm. Böylece seni bana bunları sağlama görevinden azat ediyorum. Böylece sana kendimden, sevgimden, hareketlerimden senin yararına verebilirim. Narsisizm kendine odaklanmak değildir. Herkesin ve her şeyin size odaklanmasını beklemektir. Çocuklarınızın hatırına evliliğinizi feda ederseniz, sonunda daima her ikisinden de olursunuz.
Bağırmayan Anne Baba Olmak
Bağırmayan Anne Baba OlmakHal Edward Runkel · Aganta Kitap · 20171,449 okunma
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.