(Spoiler içerir) Öncelikle davanın filmi kitabından daha güzeldi. Yüzbaşı Dreyfus Yahudi olması sebebiyle önyargı ile mi ordusunda muvazaaf görev yaptığı Fransa ülkesine karşı vatan hainliği ile suçlandı yoksa sadece Yahudi olduğu için suçlu bulunmak mı istendi? Önyargının etkisi olsa da Yüzbaşının suçlu bulunmasının asıl nedeni yalnızca Yahudi olmasıydı. Kolayca ona iftira atıldı. Yüzbaşı Dreyfus'un hocası olan Fransız Yarbay Picquait Yahudileri sevmezdi. Fakat Dreyfus'un suçsuz olduğunu gördüğü için davanın yeniden görülmesini istedi. Vicdanının sesini dinledi. Yüzbaşı suçsuz olduğu için, onun hapishanede yatmasına göz yumamadı. Tutuklanmayı, belki de hayatının manası olan ülkesinin ordusundan atılmayı göze aldı. Oysa ki Yahudileri sevmediği için belki Dreyfus'un suçlu olmasını dahi isterdi. Fakat o masumdu. Gizli bir belgeyle suçlandı. Aleyhine delil yoktu. Aksine lehine olan deliller karartıldı. Trajikomik olarak Yarbay Picquait sırf adaletin peşinden koştuğu için aslında sevmediği Yahudileri korumakla suçlandı. Sürüldü, tutuklandı... Emile Zola'nın 'İtham Ediyorum' başlığı altında Dreyfus'un suçsuzluğunu kamuoyuna duyurması, davanın yeniden görülmesi Yüzbaşı'nın yeniden suçlu bulunmasını engellemedi. Fakat bilindiği üzere gerçekler er veya geç ortaya çıkar. Adaletin tecellisi için er veya geç yoktur. Onurunu korumanın körü körüne inançtan daha iyi olduğunu bilen ve bunu uygulayan Yarbay Picquait, Dreyfus ve ailesi, Emile Zola ve diğer adaletin peşinden gidenlerin çabaları sonucunda Yargıtayca Yüzbaşı Dreyfus 7 yıl sonra suçsuz bulundu. Görevine iade edildi. Kendisine rütbeleri geri verildi... Montaigne'nin dediği gibi 'Adaletin olmadığı yerde ahlâktan bahsedilemez.' Ve adaleti olmayan bir millet, yok olmaya mahkumdur.

Dreyfus DavasıSami Selçuk · İmge Kitabevi · 2016183 okunma

·

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

yasemin gündeşli