Türkçe-
Timur ve torunlarının ana dilleri Türkçedir. Mir Ali Şah’ın şanı öncüllerininkilerden yücedir ve her ne kadar Farsça Beyitler yazsa da eserleri de İstanbul’dan Tobol’a dek tüm Türkçe konuşan insanlar arasında klasik addedilen bir Türk şair olarak daha fazla üne sahiptir. O, aynı zamanda bir Türk vatanseveriydi ve dilinin Farsça‘dan aşağı olmadığını ve şiirsel ifadeler için yetkin olduğunu şuurlu bir biçimde kanıtlama çabasındaydı.. Bu görüşleriyle o, Fars edebiyatında ünlenmiş tüm konularda Türkçe şiirler yazmıştır. bu nedenle Türk edebiyatı klasik şairlerinin kişiliğinde bile Türk milli efsanelerinin dışından konu ödünç almayı hiçbir zaman terk etmemiştir. Şairin sözleriyle “eylemsizlik ölümle aynı şeydi” bütün bu saydıklarımız Türkistan’ın yeni fatihleri Özbeklerin baskısı altında Hindistan‘a kaçmaya zorlanan ve burada kendisine yeni bir krallık kuran Sultan Babür’ün (1482-1530) eserlerinde daha fazla uygulama imkanı bulmuştu. Birkaç şiirsel eserin dışında Babür, ardında, 16. yüzyılda bile Türkçe nesrin klasiklerinden sayılan otobiyografik notlar bırakmıştır. Müslüman edebiyatına ve Fars kültürüne dair tam bir bilgi, onu ana dilinde basit ve açık yazmaktan alıkoymamıştı. Okurlarınca takdir edilecek bu niteliği, zamanında sağlıklı bir edebiyat ortamının varlığını da kanıtlamaktadır... Anlaşılan Babür‘ün çağının müelliflerinden talep ettiği, yalnızca Timur için değil zamanın ve Timur devri toplumunun büyük bir çoğunluğu içinde benzerdir. Babür bu müelliflerin hem eğitimlilerin takdir edeceği bir tarzda hem de aynı zamanda eğitimsiz sınıfların da anlayabileceği şekilde yazmaları gerektiğinde ısrarcıydı. Bakışları, o zamanlar geçmişi değil geleceği gözlemekteydi. Atalarının bilgeliğine körü körüne bir inançla Babür, basit ve açık ilkeye karşı gelmekteydi: “Şayet baban iyi kanun koymuşsa onu koru. Ancak eğer kötüyse daha iyileriyle değiştir.”
Sayfa 87Kitabı okudu
·
13 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.