Gönderi

113 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Dışarıdan bakıldığında çok soğuk, saçma, uyumsuz insan gibi görünen Apemantus'a Timon da sonradan düşünsel olarak katıldı ve hareketleriyle faaliyete geçti. Belki okuduğunda çoğu insan buna ne gerek vardı, daha derin hareketlerde bulunarak tavrını ortaya koyabilirdi diyebilir, yalnız Timon bir Atinalı'dan daha fazlasıydı. Günümüzde bir Timon ve Apemantus olamayan bizlere örnek alabileceğimiz, en azından düşüncelerine yoğunlaşabileceğimiz ve hayattaki duruşumuza duruş katabileceğimiz iki kıymetli insanın tragedyası. ''Bu sefer güldürmedi'' esprisini belki kitabın sonlarında kullanacaksınızdır fakat bir düşünce tarzı olarak hayatınızda duruşunuza bir değer katarak sizi güldürebilir. Tavsiye ederim, toplumun uygunca başkaldırılara ihtiyacı var, aksi halde bu mahmurluğu def edemeyeceğiz.
Atinalı Timon
Atinalı TimonWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20081,729 okunma
·
13 görüntüleme
Serkan okurunun profil resmi
Trajedi zaten güldürmemesi gereken birşey değil mi? Okuduğuz kitaptan anladığınızla okuyup anladığım hiç bişey bağdaşmadı. Biraz daha izah eder misiniz?
Esmanur Tohumcu okurunun profil resmi
Öncelikle; kitaplardan çıkarımlarımızın farklı olması kadar doğal bir şey yok, ben kitabın başkaldırı kısmına fazla takılmışım, siz de farklı bir kısmına, bu doğal bir şey. Sonralıkla; kitabı okurken Apemantus ve Timon'un düşünceleri ve karamsarlıkları yüzümde bir gülümseme oluşturmuştu, başkaldırıları hoşuma gittiğinden olsa gerek, bu kadar başkaldırıya inadına yaşamak yakışır diye düşünürken kitabın sonundaki intihar beni ''bu sefer güldürmedi'' ironisine sürükledi, ironi diyorum çünkü cümlenin amacında 'off niye gülmedim ya' değil de 'niye böyle oldu' serzenişi vardı.
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.