~İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkûmdurlar. •Yorumuma başlamadan önce kısa bir bilgilendirme ile satırlarıma devam etmek istiyorum. İdam; işlenen bir suçun karşılığında devletin mahkumun hayatına son verme cezasının uygulanmasıdır. Genel olarak Asya'da bulunmakla beraber halen 58 ülkede uygulanmaktadır. Türkiye de ise 1984'ten beri uygulanmamakta olup, 2004'te ise yürürlükten kaldırılmıştır. #kitapyorumum •Asırlar öncesinden konuşula gelen yeri geldiğinde toplumu fikir ayrılığına düşüren hatta günümüz Türkiye’sinde dahi tartışma konusu olarak revaçta olan bir mesele. Elbette ki bu kitap yorumunda bu meselelere girip konuya farklı bir yönelim vermek istemem, ancak okuyacağınız/okumuş olduğunuz bu kitapta usta yazar Victor Hugo, ana kahramanla beraber sunduğu bu ölüm sürecini öyle güzel kaleme almış ki içerisinde bulunduğumuz bu yapıtın içinden adeta bir ayna çıkıp bizi kahramanın yaşamsızlık kaderine doğru olan bu yolculuğunda onun yerine kendimizi koymamız da meşakkatsiz bir feragatlığı rol ediniyor. Eserin şöyle bir inceliği de var ki bu da fazlasıyla beni etkiledi. Yargılanmış ve idama mahkum edilmiş kahramanımızın ne suç işlediği hakkında bir bilgi sunulmuyor bu yapıtta ve bu da yazarımızın bu yapıt ile ortaya koymak istediği asıl amacın ‘’idam’’ konusu olduğunu açığa vuruyor. Akıcı bir şekilde aktarılan bu eserin , duygu devinimleri de fazlasıyla revaçta olduğu için duygusal okurlarımızı bir peçete istilası da bekliyor olabilir.. Herkese keyifli okumalar diliyorum ve yorumumu kahramanımızın sözleriyle sonlandırmak istiyorum. ~Yoruldum patron. Yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yoruldum. Yanımda hiç arkadaş olmamasından bıktım. İnsanların birbirine kötü davranmasından bıktım. Her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. Çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor. Anlıyor musun ?

Bir İdam Mahkumunun Son GünüVictor Hugo · Nostaljik Yayınları · 2014121,3bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Barış tuzlu