Merhaba Alışık olmadığım bir tür olmasına rağmen çok keyif alarak okudum ve etkilendim. Kitap, üç eserden oluşuyor... 1- EDEBİYAT MAHKEMELERİ: Bu başlık altında, 1945 Büyük Doğu dergilerinde neşredilmiş yazılarda, edebiyat dünyamızın ünlü isimlerinden Tevfik Fikret, Yahya Kemal, Mehmet Akif ve Nurullah Ataç, mizah üslûbuyla bir mahkeme mizanseni içinde kritik ediliyor. Ayrıca farklı zaman ve mekanlarda Necip Fazıl nezaretinde yapılan sohbet toplantılarında «Tevfik Fikret» ve ayrı bir bahis olarak «şiir» ele alınıyor. 2 - DOĞU EDEBİYATI: Doğu edebiyatına kısa ve genel bir girişten sonra, Arap Edebiyatı bölümünde «Muallakat-ı Seb’a» şairleri; Fars edebiyatı bölümünde ise Baba Tahirden başlayarak ilk şehnameciler ve Firdevsi, hayatı, edebi kıymeti ve eserlerinden örneklerle anlatılıyor, Mısır Edebiyatı bölümünde Papiruslar üzerine yazılmış Annana isimli bir kâhine ait en eski bir hikayenin tercümesi bulunuyor. Eserin son bölümünde ise Doğunun Büyükleri başlığı altında, Nizami, El-Maarri, Ömer Hayyam, İbn-i Fariz ve Sadi ele alınmış ve eserlerinden oldukça hacimli tercümeler yapılmıştır. 3 - DİL RAPORLARI: «Zavallı Türkçe» ve «Dil Laboratuarından» ana başlıkları altında bir taraftan lisana dair ölçüler verilirken, diğer taraftan, «teşhis»le birlikte, Türk dilinin içine sürüklendiği kaostan çıkması için çarelerin neler olabileceği üstünde duruluyor. Öncelikle kitap bir roman, öykü ya da şiir kitabı değil. Eleştiri/kuram kitabı. Bu okunmasını biraz zorlaştırsa da edebiyata ve Türk diline ilginiz varsa pek âlâ okuyabilirsiniz. Okuması çaba gerektiriyor sadeleştirilmemiş bir eser olması sebebiyle. Çok tepki alan bir kitap bunun sebebini anlamıyorum. Necip Fazıl'ın her anlamda görüşü bellidir ve herkes bilir, gerek yazıldığı ve yayımlandığı ilk yıllarda (ki bunu kısmen kabul edebilirim) gerek günümüzde, eğer size bir insanın fikri ters geliyorsa ya da hoşunuza gitmiyorsa hatta kendini sevmiyorsanız, üzgünüm, eğer bir insanın şahsına olan öfkenizden nitelikli bir esere niteliksiz ya da çöp diyemezsiniz. İçimi döktüğüme göre devam ediyorum. Tevfik Fikret ve Nurullah Ataç hakkında görüşlerine ben de katılmıyorum sanırım. Onlar için şöyle diyor; Şiir dilini nesir dili haline sokarak adi bir tebliği vasıtası haline getiren, şiir ve fikirde hiçbir derinliğe ulaşamamış....binbir rücu ve malumdan ibaret nasipsiz ve rahmetsiz Fikret! ; Hiçbir tenkit anlayışı yoktur. Fikirlerini ve görüşlerini istinat ettirdiği hiçbir dünya görüşü yoktur...kafasında zati idrak ve ölçü merkezine ulaşabilmiş hiçbir irfan hamulesi yoktur. Çok uzun o yüzden kısalttım biraz. Ya da Mehmet Akif'e olan hayranlığını da görebiliyoruz. İkinci bölüm: Arap, Mısır, Fars edebiyatı üzerine Firdevsi, Ömer Hayyam, El-Maarri, Sadi-i Şirazi... Eserlerini ve kendilerini ele alıyor. Üçüncü bölüm ise bana göre en güzeli. "Zavallı Türkçe" diye başlıyor, öz Türkçe ve dilin yıpranmasını, dilin eritilmesini, yanlış kullanılmasını sağlam örneklerle anlatıyor.Önyargınız varsa eğer onu kırıp bir şans kesinlikle vermeniz gerekiyor. Çünkü faydalanılası bir eser.

Edebiyat MahkemeleriNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 2013117 okunma

·

40 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

POLİNA