“Keder tuhaf bir şey. Apansız dalgalar hâlinde ortaya çıkıyormuş gibi görünüyor. Bir an okyanusta duruyorum, iyiyim. Sonraki anda boğuluyorum.” (syf. 123) Kitabımız, Carver Briggs adında 17 yaşındaki bir gencin, araba süren arkadaşına mesaj atması ve arkadaşının ona cevap yazarken tıra çarpıp yanında iki yakın arkadaşıyla birlikte öldüğü için kendini cinayetten suçlamasını anlatıyor. Kendi suçluluk duygusunun onu tükettiği yetmiyormuş gibi ölen yakın arkadaşlarının aileleri tarafından da suçlanması Carver'ı içten içe bitirir. Okuldakilerin de onu dışlamasıyla üst üste gelen olaylar, hepimizin bildiği üzere 17 yaşındaki bir genç için atlatılması oldukça zordur. Biz de bu süreçte yapayalnız kalan ve ölen arkadaşlarının özlemiyle savaşmaya çalışan Carver'ın yaşadığı zorluklara, geçirdiği panik ataklara, kendinde bir umut ışığı bulabilmek için gittiği terapi seanslarına tanık ediyoruz. Kitabın adının Veda Günleri olmasının nedeni; Carver ve ölenlerin ailelerinin sanki o üç genç hiç ölmemiş gibi, anılarını yaşatarak son bir veda günü geçirmeleridir. Tabii ki her gün birbiriyle aynı değildir ve hiçbir veda günü Carver için kolay olmamıştır. Ayrıca şunu da belirtmek istiyorum, kitap bütünüyle veda günlerinden ibaret değildir. Kitabın benim açımdan nasıl olduğuna gelirsek, genel olarak gayet güzel ve çerezlik bir kitaptı. Eğer vaktiniz varsa benim aksime maksimum bir haftada rahatlıkla bitirebilirsiniz. Konusu itibariyle ilgimi çekmişti, özellikle şu soru üzerine oldukça düşünmüştüm: Kaybettiğiniz biriyle son bir gün geçirme şansınız olsaydı, ne yapardınız? Akıcı bir dille yazılmıştı lâkin çoğu cümlede çevirisinden dolayı anlamakta zorlandığım doğrudur. Kitap zaten benzetme sanatının çok fazla kullanıldığı bir kitaptı, üstüne bir de çevirisinde sıkıntılar olduğunda anlaşılması zor oldu benim için. Artı olarak diğer incelemeleri okuduğumda kitabın duygusal yönünden eksik olduğu yazıyordu. Asla öyle düşünmüyorum. Gayet sizi olaya çeken ve empati yaptığınızda duygulanabileceğiniz hatta ağlayabileceğiniz bir kitaptı. Kısaca genel hatlarıyla ele aldığımda, sonbaharın kasvetli havasının yeni yeni ortaya çıktığı bir dönemde, elinizde sıcacık bir bardak kahveyle âdeta film izliyormuşcasına okuyabileceğiniz bir kitaptır Veda Günleri.

Veda GünleriJeff Zentner · Yabancı · 2019123 okunma

·

236 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nisa