Kişisel gelişim her derde deva olabilir mi?
Yaşamlarımız bir su gibi akıp bir rüzgâr gibi geçiyor. Zaman ellerimizden bir kuş gibi uçup gidiyor. Geçmişin acıları, pişmanlıkları ve kaygıları ile geleceğin umutları arasında “an”ın ve “şimdi”nin farkına bile varamıyoruz çoğu zaman. Peki hayatlarımız hızla akıp giderken kaç kişi kendine bahşedilen potansiyelin farkına varıp onu geliştirmek için çaba sarf ediyor? Kaç kişi keşfettiği yeteneklerine göre bir amaç ve hedef belirleyip peşinden koşabiliyor? Kaç kişi doğru seçimler yapıp özgürce hareket edebiliyor? Kaç kişi iradesini terbiye edip kendini disiplin altına alabiliyor? Kaç kişi saniyelerin nabzından tutup geleceği bugünde yaşayabiliyor? Kaç kişi bir fark yaratıp başka insanların yaşamına anlam katabiliyor?
• • •
Doğrusu kendi yaşamımı da gözümün önüne getirdiğimde bu soruların cevabını vermenin o kadar da kolay olmadığını söyleyebilirim. Zira hepimizin geldiği aile, aldığımız eğitimler, kişiliğimizin ve kimliğimizin şekillendiği sosyal çevresi farklı. O nedenle yeteneklerimizi keşfetme ve geliştirme adına herkes aynı düzeyde şanslı olmayabiliyor. Öyle ki insan böyle bir şeyin gerekliliğinin farkında bile olamayabiliyor. O nedenle Robin S. Sharma’nın kaleme aldığı “Ferrarisi’ni Satan Bilge” gibi kişisel gelişim kitaplarının bize başta o farkındalığı sağlaması yönüyle değerli olduğunu belirtmeliyim.
• • •
Nitekim Sharma kitabında, iyi eğitimli, meşhur, malikânesinden ferrarisine kadar her türlü maddi imkâna sahip avukat Julian Mantle’ın, mahkemede geçirdiği bir kalp krizi sonrasında yaşadığı kendini keşif yolculuğunu anlatıyor bizlere. Gerçekten de Julian Mantle, o güne kadar sahip olduğu tüm statüsünü, işini, servetini ve sevdiklerini arkasında bırakarak çıktığı bu yolculukta büyük bir değişim ve dönüşüm yaşıyor. Kendini tanımaktan amaç ve hedeflerini belirlemeye, seçimlerini belirlemekten kendini disipline etmeye, zamanını etkin kullanmaktan başkalarına yardım etmeye kadar birçok konuyu öğreniyor Himalayalardaki büyük ustalardan.
• • •
“Ferrarisi’ni Satan Bilge”yi okurken Julian Mantle’nin hikâyesinden ve anlatımlarından kendi yaşamıma yönelik gerekli dersleri çıkardığımı söyleyebilirim. Her ne kadar bazı önerilerini uygulamak her daim mümkün olmasa da özellikle kendimi tanıma, amaç ve hedeflerimi yeniden gözden geçirme ve de zamanın kıymetini anlama noktasında kitap benim için etkileyiciydi diyebilirim. Ancak bazı okurlar kitapta sunulan bazı yöntem ve önerileri ütopik bulabilirler. Zira bu eserde de olduğu gibi birçok kişisel gelişim kitabı, insanlara kahramanlarını örnek bir “model” olarak sunuyor ve onların ulaştığı “mükemmel seviyeye” çaba sarf ederse herkesin ulaşabileceği iddiasında bulunuyor. İnsanların bireysel özelliklerini, yetiştikleri aile, sosyal çevre ve ekonomik koşulları dikkate almadan her derde deva bir ilaç gibi sunulan bu reçetelerin, her insana uymayabileceğini dikkate almıyor. Özellikle de “başarının anahtarı senin kendi elindedir, başarısızlık diye bir şey yoktur, her şey sende başlar ve sende biter” şeklinde sergilenen yaklaşımlar ister istemez insana çok da gerçekçi gelmiyor.
• • •
Bazı ayağı yere basmayan yaklaşımlarına rağmen, kişisel gelişim kitaplarından herkesin, kendi bireysel özelliklerine göre yararlanabileceğini düşünüyorum. Ben şahsen kişisel gelişim kitaplarının emredici ve dayatmacı dilini pek sevmesem de farkındalığımı sürekli zinde tutması ve motivasyonumu sürekli artırması nedeniyle ara ara okumayı seviyorum. O nedenle bazı kitapları sürekli elimin altında hazır bulunduruyorum. Bir Çin atasözü, “Sana gül veren elde hep biraz güzel kokusu kalır” diyor. Bana göre bu tür kitaplar da öyle. Bu itibarla kişisel gelişim kitaplarına ilgi duyan okurlara “Ferrari’sini Satan Bilge”yi okumalarını tavsiye ederim.
Keyifli okumalar dilerim!
