Bir Kadının Olaysız Yaşam Öyküsü: Yalnız Kadınlar Arasında
"Tüm yaşamım boyunca kendimi yalnız kadınların arasında olduğumda çok daha rahat ve güvende hissettim. Belki biz erkekler, tarihi sertliğimiz ve kabalığımızla durmadan dünyayı alt üst ederken kadınların dünyayı ayakta tuttuklarına olan inancım da bundan kaynaklıyordu." - 
Gabriel Garcia Marquez
İtalyan yazar 
Cesare Pavese'nin 1949'da kaleme aldığı "Kadınlar Arasında" isimli bu romanı, 1950'de Strega Ödülü'ne değer görülmüştür. Ödülü almasının ardından Pavese'nin Torino'da bir otel odasında intihar etmesi edebiyat tarihinin ikonik anlarından biri olarak bilinir.
Melankolik kişiliğiyle tanınan Pavese, 1935'ten 1950'ye dek yazdığı günlüklerinin ardından yayıma hazır birkaç kitabı ve 15 yıllık günlüklerini bırakarak kendi yaşamına son verdi. "Tiksiniyorum bütün bunlardan. Sözler değil eylem. Artık yazmayacağım." son sözleri olmuştu.
Romanları ve günlükleriyle birlikte İtalyan edebiyatının en önemli isimlerinden biri olarak edebiyat tarihine adını yazdıran Pavese, bir kadının gözünden yazdığı bu romanıyla Türk Edebiyatı'nın nostaljik prensesi olarak görülen 
Tezer Özlü'yü de derinden etkilemişti. Pavese ve eserlerinin Tezer Özlü üzerindeki etkisi genişçe ele alınması gereken konulardan biri.
Hayatı boyunca kadınlarla ilişkilerinde çok da başarılı olamayan ve günlüğünde de çektiği aşk acılarına geniş yer veren Pavese'nin bir kadının gözünden bu kadar başarılı bir roman kaleme almış olması elbette ilk söylenmesi gereken cümlelerden biri.
Roman, Clelia isimli bir kadının çocukluğunun geçtiği kent olan Torino'ya dönmesi teması üzerine kurulmuş. Roma'da yaşayan Clelia, yetişkin bir kadın olarak döndüğü Torino'da çocukluğundan hatıralarla birlikte yaşamaya başlar. Amacı çocuk olarak ayrıldığı bu kentte başarılı bir iş kadını olmaktır.
Clelia'nın gayet sıradan hayatı, diğer kadınların sıradan hayatlarıyla birleşiyor ve ortaya hayatın gerçek bir panoraması çıkıyor. Yalnız kadınların hayata karşı bakışları, mutlu olmak için çabalamaları, geleceğe dair umutları, iş ve aşk arasında gidip gelmeleri ve sürekli bir arayış içinde olmalarını son derece duru bir dille anlatıyor Pavese.
Clelia ekseninde hayata bir kadın penceresinden bakan Pavese'nin Rosetta karakteri üzerinden de kendi ruh halini yansıttığını söylemek mümkün. İntihara meyilli bir kadın olan ve ilaç içerek intihar teşebbüslerinde bulunan Rosetta, Pavese'nin kırılgan ruhunun bir kadın üzerindeki yansımasıydı âdeta.
Torino sokaklarında birkaç kadınla birlikte gece gündüz oradan oraya sürükleniyor ve İtalyan kadınlarının gözünden dünyaya bakıyoruz. Bir yandan tarihi Torino sokak ve caddeleri bize göz kırparken, bir yandan da Clelia'nın Roma üzerine düşüncelerini okuyoruz. Bu köklü kentlerin edebiyatla buluşmasını âdeta bir sinema filmi izliyormuşçasına keyifle seyrediyoruz.
Tamamen olaysız geçen bir roman Kadınlar Arasında. Hiçbir sayfasında çok fazla ilgi çekici şeyler bulunmuyor. Kadınlar arasında birçok konu hakkında gerçekleşen diyaloglardan örülü son derece sakin ve okuması kolay bir roman.
Pavese'nin 
Yaşama Uğraşı isimli günlüklerini okumadan önce tercih edilebilecek eserlerden biri. Bu sayede kurgudan gerçeğe yumuşak bir geçiş yapmış oluruz. Tıpkı 
Sırça Fanus'u okuduktan sonra 
Sylvia Plath'in 
Günlükler'ine geçmemiz gibi.
Zira yazarlar ölmez, şekil değiştirir. Pavese'nin günlüklerinin bittiği tarihlerde Plath'in günlükleri başlar. Pavese ölene kadar yazar. Plath de ölene kadar yazar.
Keyifli okumalar dilerim.
··
3.467 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.