Kitapta yer alan bir idam mahkumunun, mahkum edilişi ve bu mahkumiyetinden ölümüne kadar geçen süredeki duygu ve düşünceleri yansıtılmaktadır. O mahkumla beraber üzülüp o mahkumla beraber yaşıyoruz ve o mahkumun iç dünyasında bir yolculuğa çıkarıyor ...kitabı okurken sürekli empati yapmak da geliyor içimizden... Ölüm, kavranması ne kadar zor bir olgu değil mi? Gerçeği biliyoruz; fakat aklımıza düştüğünde, hemen düşüncelerimizden uzaklaştırmaya çalışıyoruz. Ölüm, giderek bir korku halini alıyor. Çok sevimsiz bir olgu, ben şahsen sonsuzluğu veya 300-400 yıl yaşayabilmeyi isterdim. İşte Victor Hugo da bu romanını ölüm üzerine kuruyor. Hapishanede idam cezasının uygulanacağı güne adım adım yaklaşırken, bir adamın psikolojisine şahit oluyoruz. Hugo'nun yalın ve karanlık bir yazı dili kullandığını, karakteristiği gereği yine tasvirleri fazlaca araya serpiştirdiğini görüyoruz. Ancak psikolojik tahlilleri ve duygu değişimlerini yansıtması romanın başarılı yanlarını ortaya çıkaran detaylar... Aslında şimdi bile kötü ve kirli bazı zihniyetlerin idamını savunuyorum; ama Victor Hugo, ta o dönemlerden idamın çok korkunç bir ceza şekli olduğunu görüyor. Toplumu bilinçlendirmeyi bir görev biliyor ve idamın insanlığa hiçbir faydası olmadığını bu romanı yazarak göstermek istiyor. O dönemki toplumun idamları bir zevk gösterisi gibi izlediğini vurgulayıp toplumsal eleştirisini de yapıyor. Bu adalet ve toplum sistemini, uzun önsözünde daha net okuyabilirsiniz. Onun kafasında suçluların hayatını almak değil, suçluları iyileştirmek vardır ve kitabıyla bu bakış açısını öğütler. 1829 yılında yazarak öğütlediği bu eserin, 1982 yılında işlevini yerine getirdiğini söyleyebilirim. Eser yazıldıktan tam 153 yıl sonra, dönem hükümeti, idam cezasını kaldırmış ve Victor Hugo'nun önerdiği yöntemi denemeye başlamıştır. Kitabında tutuklanarak idam cezasına çarptırılan bir adamın ölüme gün gün yaklaşmasını ve bu konuda hissettiklerini okuyoruz. Victor Hugo, mesajlarını ana kahraman üzerinden verirken kitabını bir günlük şeklinde oluşturmuş. İdamına az kalan bir adamın çevresinde olup bitenleri nasıl algıladığını ve içsel anlamda ne denli duygu değişimlerine girdiğini deneyimliyoruz. Bazen umutsuzluğa kapılıyor, bazense yaşama sevinciyle doluyor içi... Dışarı çıkmayı düşlüyor, kaçmayı tasarlıyor, eski günlerini hatırlıyor, karamsarlaşıyor, bazen dehşete düşüyor, bazen pişman ve af diliyor. Ana kahramanımız bulanık zihniyle duygudan duyguya atlıyor ve Victor Hugo, bu geçişleri başarılı bir şekilde biz okuyucuya aktarıyor. Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim...elime aldığım gibi bitirdim zaten umarım sizlerde büyük bir keyifle okursunuz...

Bir İdam Mahkumunun Son GünüVictor Hugo · Araf Yayıncılık · 2013121,2bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem AYYILDIZ