Kitabı genel olarak sevdim fakat bazı nedenlerden ötürü ilk kitaba verdiğinden bir puan kırdım bunda. İlk öncelikle kitabın üçte ikisinden fazlasında neredeyse hiç Raffe'yi görmüyoruz. Ki Raffe baş erkek karakter ve çok da sevdiğim bir karakter kendisi, bu nedenle onun bu kadar geri plana atılmış olması beni üzdü ve okuma sürecinde biraz bunalmama neden oldu. Ve son yaklaşık bir 50-60 sayfa Raffe ile geçti, bu süre de iki ana karakterimizin ilişkilerinde bir gelişmenin olmasına yeterli değildi. Kavuşmaları da pek istediğim gibi olmadı maalesef. Evet, ilk kitapta hemen sırılsıklam aşık olup bütün fantastik ve aksiyon öğelerinin geri plana atılmamış olması güzeldi. Fakat ikinci kitapta biraz daha fazla ilişkilerinin boyutunda ilerleme görmek isterdim. İkinci olarak da kitapta fazla aksiyon olduğunu düşünüyorum. Her bölümde bir şey olmak zorundaymış gibi hissedebiliyor yazarlar fakat bu doğru değil. Bir film eleştirmenini dinlemiştim bir keresinde ve bundan söz etmişti. Yapımcıların ve senaristlerin her boşluğu bir olay ve aksiyon sahnesi ile doldurmak istemelerinin yanlış olduğundan bahsediyordu çünkü ona göre aslında bir filmi güzel kılan içindeki boşlukları, olaylara ara verilen aralardı. Bu görüşe kesinlikle katılıyorum. Kitaptaki fantastik ve aksiyon yerinde fakat serideki her kitaba bir 50-100 sayfa daha eklenseydi mesela çok daha güzel olurdu. O sayfalar çok yoğun bir çatışmanın yaşandığı anlardan sonraki bölümlere serpiştirilseydi ve karakterlerin hayatı, kişiliği hakkinda daha çok bilgi edinseydik (daha çok Raffe sahnesinden yanayım ben tabii ki :)) veya ana ya da yan karakterlerin ilişkilerindeki gelişmeleri daha fazla görseydik iyi olabilirdi. İlk kitaptan örnek vereyim: mesela Penryn ve Raffe kampa ilk yakalandığı zaman bir gece ikisinin de uykusu kaçabilir, balkon gibi bir yerde oturup konuşabilirlerdi. Penryn insanlar hakkında bilgi verirken Raffe'nin geçmişi ve melekler hakkında daha fazla şey öğrenebilirdik. Hic olmazsa o günkü olayların kritiğini yapabilirlerdi kendi aralarında. Bu şekilde, fazla olayın olmadığı, dinlendirici sahneler yazarların sandığı gibi bizi sıkmaz, aksine okuma serüvenimizi daha eğlenceli, keyifli ve doyurucu bir hâle getirebilirdi. Bu tür sahneler ve bölümler ayrıca karakterleri ve olayları daha da gerçek hâle getirebilirdi. Sadece olayları ve olaylar sırasında birkaç cümle içinde Penryn'in duygularını okumak bana pek yeterli gelmedi. Kitap bu iki şey dışında çok akıcı, eğlenceli, keyifliydi. Ayrıca çok heyecanlıydı. En çok sevdiğim bölüm Ürkünç Ayı'nın bütün kılıçları hizaya getirdiği kısımdı.. ( ꈍᴗꈍ) 3. Kitaptan umutluyum. Umarım serinin en iyi kitabı olur. Hemen okumaya gidiyorum ;))

Kıyamet SonrasıSusan Ee · Dex Yayınevi · 2014600 okunma

··

104 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Miss Ann