Falih Rıfkı Atay , bizim gazeteci kimliğiyle tanıdığımız Falih Rıfkı Atay milli mücadelenin başından beri duruşunu bozmamis, dik durmuş bir vatanseverdir. Esas zor olan kısmında ,yani cumhuriyetin ilanından sonra da Atatürk devrimlerine bağlı kalmış, öyle saltanatci, hilafetci mollalarla işbirliği yapmamış bir cumhuriyet sevdalısı. Gerçi Atatürk'ün ölümünün ardından demokrat parti gibi bir karşı devrim partisine girmiş olsa da , kendisinin de ifade ettiği gibi, bu eylem hayatınin en büyük hatasıdır. Kendisiyle bu konuda yüzleşir. Pişmanlığını dile getirir. Velhasıl melekleri şeytanından boldur.
Zeytin dağı, bizim tarihimizdeki birçok yanlışı gözler önüne sermesi açısından önemli bir kitap. Bu kitapta, Falih Rıfkı'nin Kanal ve Yemen cephelerindeki anılarını okuyoruz. Bu arada yazarın bir subay geçmişinin de olduğunu öğreniyoruz.
İttihat ve Terakki'nin üç adamı, üç benzemez adamı, Enver, Talat, Cemal Paşalar. Cemal Paşa büyük savaşta güney görevli. Falih Rıfkı'da yanında. Anıların büyük bölümü cemal paşa ile ilgili. Ama satır aralarında diğer iki Paşa'nın da kulakları çınlıyor.
Büyük savaşta tam yedi cephede savaştık. Galiçya da bile askerimiz vardı. Aç, sefil, perişan askerlerimiz. Elde yok, avucta yok.
Üstte yok, başta yok. Sarıkamış faciası akıllarda. Daha mermi sikamadan, bilmem kaç şehit. Orada bulunduğum için söylüyorum, soğuğu yamandır. Gelelim esas meseleye...
Güney cephesinde, çölde bıraktığımız binlerce askerimiz. Yol yok, yolak yok. Üst yok,baş yok. Ama ne var? Cemal Paşa'nın ifadesi ile varimizi yogumuzu akittigimiz alinterimiz var. Niye, kutsal topraklar. İyi de seni istemiyorlar birader. İngilizin altınlarını görünce din, iman bilmeyen Araplar. Bir millet nasıl satılır, anlatsın yedi düvele Arap dostlar!!! Faysalin evlatları, Türk evlatlarini nasıl katletmisler anlatsınlar.
Bu kitap bir yandan da Arapların paraya, alltina nasıl yaptığını anlatıyor. Mekke, Medine diye diye tüm manevi duygular nasıl paraya dönüştürülür, işte bunu anlatıyor. Kısacası, kendi topragimizi bırakıp, Arabın toprağında şehit düşen askerlerimizi anlatıyor. Arapların yediği naneleri de tabii. Yine kısaca, İstanbul, İzmir işgal edilsin de oraları edilmesini anlatıyor. Ve cema il Paşa'nın pişmanlığını, bu kadar emeğin niçin Anadolu'ya verilmedigini anlatiyor.
