Gönderi
İnsan ruhunu kim kirletti !
tutkular keder oldu...
Yıllardır kitaplığımızda bulunan, nasıl ve nerden geldiğini bilmediğim ama her zaman sararmış sayfalarıyla ve kapak tasarımıyla ilgimi çeken kitap...
Daha önce dört defa okumaya niyetlendiğimi ancak daha ilk sayfalardan kapağını kapatıp bir türlü okumaya devam edemediğimi de itiraf etmek istiyorum.
Son bir kez daha denemek istedim ve anladım ki bu kitabı okuma yaşına ancak gelebilmişim...
Öncelikle girişte bizi Mehmet Rauf karakteri karşılıyor, Erzurum'da Türk Dili ve Edebiyatı bölümü okuyan bir öğrenci. İyi huylu, biraz içine kapanık ve dinine sıkı sıkıya bağlı bir genç Mehmet Rauf.
Olaylar 1979 ve 1980 yıllarında geçiyor. Aynı bölümden başka bir ögrenci olan ancak Mehmet Rauf'un aksine, dinle ilgili şüpheye düşmüş, yoksul bir genç olan Zülküf'ün etrafında şekilleniyor olaylar.
Zülküf çirkin ve bu durumdan çok rahatsız, kendisinden daha güzel olanlara öfkeli aynı zamanda yoksul, bu yüzden zenginlere de öfkeli hatta bu öfke düşmanlık sınırlarına kadar ulaşabiliyor yer yer.
Zülküf'ün kendi içindeki savaşı, aşık olduğunu sandığı kız uğruna yanlış yollara sapışı, menfaatler uğruna biten arkadaşlıkları aktarılıyor okuyucuya.
Zülküf aynı zamanda büyük bir hayalperest. Kendi kafasında kurduğu ve sık sık bahsettiği pembe köşkü hayallerinde süslüyor, hep sahip olmak istediği o zenginliğe kavuşmanın kestirme yollarını bulmaya çalışıyor.
Bana bu hikaye biraz da Dostoyevski'nin Suç ve Ceza'sını, Zülküf de Raskolnikov'u anımsattı.
Bu romanında yazar karakter sayısını olabildiğince az tutmuş. Bu da gereksiz kafa karışıklığını önlüyor kanımca.
Yazarın anlatım tarzını ve olayları işleyiş biçimini sevdim.
Altını çizeceğimiz, üzerine uzun uzun düşünebileceğimiz, çok başarılı bir şekilde bir araya getirilmis cümleler var.
Böyle yazınca olayların ana hattı belli gibi görünüyor ancak yazarın beni sık sık şaşırttığını söylemeliyim.
Ben okurken büyük keyif aldım. Okuyacaklara şimdiden KEYİFLİ OKUMALAR...
·
171 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.