Veda - Uğur Hamurcu 8/10 Vaucluse; soylu ailelerin yaşadığı, lüks sokakları ve kafeleri olan bir kasaba. Her gösterişli yerin arka yüzü olduğu gibi bu kasabanında dar sokakları ve karanlık arka yüzü var. “Orada yaşayan insanlar, çocuklar... Ah ustam! İnsanlar, onları görmek istemedikleri için mi oralara gitmenin tehlikeli olduğunu söylüyorlar?” Kitabı kahramanımızın dilinden okuyoruz. Ve bu kahramanın ismini kitabın sonuna kadar saklıyor yazar. Bu yüzden bende ismini söylemeyeceğim çünkü okurken merak ediyor ve öğrenince garip bir duygu sarıyor yüreğinizi. Kitabımızın kahramanı bir yetim, ailesi onu büyükannesine bırakıp gidiyor. Kahramanımız ise hayatı boyunca anne-baba bildiği insanlara yardım etmek için çabalıyor. Tarlalarının verimi onları geçindirmeye yetmeyince kasabaya inip iş arıyor ve şans eseri bir saatçide iş buluyor. İş çıkışları kasabanın sokaklarını gezerken dar sokaklara giriyor ve Vaucluse’ın karanlık yüzü ile tanışıyor. Gelirler arası eşitsizlik yetmezmiş gibi birde insanların mallarına gözünü diken, haraç kesen bütün pis işlerin arkasından ismi çıkan; Mösyö Toussaire var. Daha kitabın başlarında başına gelmedik şey kalmayan kahramanımız adalet, eşitlik arıyor ve mücadele ediyor. Merak etmiyor musunuz ? Bu savaşı kim kazanacak ? Kitabın dili çok akıcıydı ve başlarda sürükleyici olaylardan dolayı kitabı elimden bırakamadım bir solukta, bir oturuşta, bir gecede okudum, bitirdim. Kitabın başlarında bazı sahneler bana Gazap Üzümü’nü anımsattı. Acaba o kitapta arayıp bulamadığım sonu bu kitapta bulup rahata erecek miyim diye düşündüm. Sonuç ne mi ? Gazap Üzümleri’nin sorunu böyle mi beklemiştim ? Acaba her kitapta beklediğimiz son mu çıkmalı ? Bir eleştiri kitabı ama sonunda asıl eleştiriyi kitap değil kendiniz yapacaksınız.

VedaUğur Hamurcu · Dorlion Yayınevi · 202022 okunma

·

13 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emine Deniz