Sen hiç gitmeyecek gibisin, değil mi? O gidenler de hep senin gibiydiler. şiir sevmeyen ben, belki de hayatımın en güzel şiir kitabını okudum. öyle ki şiir türüne karşı bir sempati edindiğimi bile söyleyebilirim bunun için ömer hayyam'a teşekkür ediyorum :) o kadar güzel bir kitap okudum ki, böyle kaliteli kitapların kulu kölesiyiz :d aslında hiç aklımda yoktu bu eseri okumak, en azından bu ay için okumayı düşünmüyordum lakin kitaplığıma bakarken bir ara gözüm ona takıldı ve açıp biraz bakayım dedim ve bakış o bakış ki 80. sayfanın sonuna kadar bakmışım hahah ben de hazır elime almış ve bu kadar ilerlemiş iken okumaya karar verdim ki hayatımda almış olduğum en doğru kararlardan biri olduğunu söyleyebilirim. zira bu eserin bekletildiği her gün biraz daha pişmanlık ile dolduracaktı belki de içimi. esere bakacak olursak öncelikle bu kitabı dini görüşleri sert olan birine asla tavsiye etmem ama bunu dedim diye hemen hayyam'ın din düşmanı olduğu anlamı çıkarılmasın. yer yer dini eleştirdiği noktalar olduğu gibi yer yer tanrı sevgisinden de bahsetmiş. ben şahsen çok sert bir dini görüşe sahip olmadığımdan mütevellit hayyam'ın bu eserinde dine yöneltmiş olduğu eleştirilere çok kızmadım açıkçası :d yer yer çok haklı olduğu noktalar da yok değildi. misal ; "Kim görmüş o cenneti, cehennemi? Kim gitmiş de getirmiş haberini? Kimselerin bilmediği bir dünya Özlenmeye, korkulmaya değer mi?" kitapta genel olarak tanrı, cennet-cehennem, helal-günah, geçmiş-gelecek kavramları üzerinde duruluyor. Özellikle din ile ilgili riyakarlık kısımları çok dikkatimi çekti. Misal; “Sen sofusun, hep dinden dem vurursun; Bana da sapık, dinsiz der durursun. Peki, ben ne görünüyorsam oyum: Ya sen? Ne görünüyorsan o musun?” Evet, çoğu kişi elhamdülillah müslümanım der ama çalar, öldürür, kul hakkı yer; ama inanmayan insan dürüstçe “evet, ben inanmıyorum.” der. bu nedenle genel olarak inanmayanlar bana daha samimi geliyor. Mevlana’nın da dediği gibi “ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol!” Açıkçası kişinin hangi dine mensup olduğu veya inanıp inanmadığı benim için önemli değil. Birbirimize saygı duyduğumuz müddetçe barış ve huzur içinde yaşayamayı da başarırız. Din savaşları bile gereksiz bana göre ve buyurun ne demiş hayyam; “Yetmiş iki ayrı millet, bir o kadar da din! Tek kaygısı seni sevmek benim milletimin; Kâfirlik müslümanlık neymiş, sevap günah ne? Maksat sensin, araya dolambaçlar girmesin.” Çoğumuzun amacı tanrıya ulaşmak belki de evet ama dinlerimiz bir isimden ibaret aslında; hristiyan,Yahudi,Müslüman,Budist,Zerdüşt,… biz Allah’ı arıyoruz. İsimler farklı ama amaç aynı. Şu iki günlük dünyada birbirimizi kırmanın da başkalarına zulm etmenin de manası yok. Hz Muhammed (s.a.v)’ın da dediği gibi “lekum dinukum veliye din” (senin dinin sana benim dinim banadır) Kitabı muhakkak okumanızı tavsiye eder ve hayyam’dan bir dörtlük ile veda etmek isterim. Hayırlı ramazanlarımız olsun  Bir elde kadeh, bir elde Kuran; Bir helâldir işimiz, bir haram. Şu yarım yamalak dünyada Ne tam kâfiriz, ne tam Müslüman!

DörtlüklerÖmer Hayyam · İş Bankası Kültür Yayınları · 200622.4k okunma

·

143 views

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

lilith