Nietzsche ilk yapıtı sayılabilecek olan Tregedyanın Doğuşu’nda başlayıp son yapıtlarından birisi olan Wagner Olayı’nda da Wagnerle sonlandırmaktadır. Yazar Wagner ile başlayıp Wagner ile son bulmaktadır. Tregedyanın Doğuşu ile birlikte yazar kısmen de olsa Wagner eleştirilerini sunmakta aynı zamanda müziğe ve operaya yeni bir bakış açısı yeni bir görüş getirilmesi taraftarıdır. Bu eleştirileri ise simgeleşen Dionyssos ve Apollon üzerinden yapıyor. Peki ilk eserlerinde Wagner’i çok yüksek seviyelerde öven Nietzsche ne oluyor da tamamen zıt, düşman bir konuma düşüyor? Öncelikle bu eserlerinden gördüğümüz Nietzsche ile Zerdüşt karakterini özümseyerek yazdığı eserler arasında çok fark vardır. Bu eserleri klasik Alman’lara karşı aynı zamanda dostlarına karşı bir bildirgedir. Tregedyanın Doğuşu adlı eserinde Nietzsche Müziğin tanımını, kurallarını ortaya koyduğundan ötürü artık Wagner’in bu kuralları yadsığını görür ve onu eleştirir. Suçladığı tek nokta müziği tanımına göre yadsıması da değildir. Milliyetçi akım ile birlikte Wagner’in Almanlara özgü müzik yapmakla, Hristiyanlığın karşısında zayıf kalarak o etkiden kurtulamamayışı Nietzsche’nin tamamen Wagner karşısında durmasına yol açıyor. İlk eserlerinde Dionyssos’un müzik anlayışındaki coşkunun artık kalmadığını bu yüzden de Wagner’in müziğinin coşkudan uzak bulmuştur. “Müziğin beni nasıl iyileştirdiğini görüyorsunuz.-”Il faut mediterraniser la musique.” bu görüşü açıklayabilecek nedenlerim var (İyinin ve Kötünün Ötesinde, Aforizma 220.) Doğaya, sağlığa, coşkuya, erdeme geri dönüş!- En yoz Wagnercilerden biriydim..Wager’i ciddiye alabilecek durumdaydım... Ah, bu yaşlı büyücü, nasıl da hepimizin gözünü boyadı! Sanatının izlere sunduğu ilk şey bir büyülteç: İnsan büyültece bakıyor ve gözlerine inanamıyor.- Her şey Büyüyor. Wagner bile büyüyor... Nasıl da akıllı bir çıngıraklı yılan: Bu yılan, tüm yaşamımızı “özveri”, “sadakat”, “arılık” çıngırtılarıyla doldurup, saffete övgüler yağdırarak bu kokuşmuş dünyadan çekip gitti!... Ve biz ona inandık... (“Wagner Olayı -Nietzsche Say Yayınları Syf. 20”) Bu alıntıda Nietzsche’nin Müziği ne kadar sevdiğini ama bu sevginin manipüle edilmesiyle birlikte kendisinin göremediği yoz Wagnerci diye eleştirdikleri insanlardan olmuştur. Bunun sebebini de kendi yaptığı büyülü Müziğin eseri oluşudur. Wagner’in müziğini her ne kadar sevse de Hristiyan Dekadanlığına karşı olağan üstü zaafı yüzünden kendisine çok güçlü bir düşman kazanmıştır.

Wagner Olayı - Nietzsche Wagner'e KarşıFriedrich Nietzsche · Say Yayınları · 2012458 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.