Siz de çocuk oldunuz, sayın okur ve belki hala çocuk kalacak kadar talihlisiniz de..." İçinizdeki çocuğun ölmemesi dileğiyle Victor Hugo Notre- Dame'ı ziyaretinde kulenin duvarına kazınmış bir sözcüğe rastlar. Bu "ANATKH" Kader anlamına gelen eski yunanca bir sözcükdür ve yazarı etkiler. Bu yazıt daha sonraları badalanması ya da kazınmayla kaybolur. Bu kitapın, bu sözcük vesilesiyle yazılmış olduğunu öğrendik. Notre-Dame'ın kamburu, Paris'in tarihi mimari yapılarının değiştirilerek yıkılıp, yok edildiği ve tarihin güzelliklerinin silinip gitmesine bir tepki olarak da yazılmıştır. Notre-Dame'ın kamburu kitabının birkaç sayfasında yoğun betimlemelerle karşılaşacaksınız, betimlemelerden hiç bir şey anlamıyor hissi yaşayabilirsiniz. Sessiz sakin bir ortamda kendinizi vererek okursanız eminim anlayacak ve sıkılmayacaksınız.Bir yönüyle de yazar betimlemelerle Parisi kuş bakışı seyretmenizi sağlıyor. Kitapda, kesişen hayatları ve aşkın farklı karekterlerdeki yapısını gördük. Güzeller güzeli çingene Esmeralda' yı seven iki insan. Biri saplantılı bir şekilde onu arzulayan başdiyakoz Claude Frollo, bir tarafta sevgisine sadık tek gözlü, kambur ve topal doğmuş sağır çirkin Notre-Dame'ın zangocu Quasimodo. Başdiyakoz, çirkin, sağır, tek gözlü Quasimodoyu kimsesiz bebeklerin içinden himayesine alır ve onu büyütüp kilisenin zangocu yapar. Çan sesleri Quasimodoyu sağır yapar ve artık tek işitebildiği ses çan sesleri olur. İnsanlar tarafından aşağılanmış, damgalanmış, dışlanmıştır. Koruyucusu başdiyakoza büyük sevgi, bağlılık duyar ve onun karanlık iç dünyasında haps olmuştur. Kitapda cingene kızın keçisi, gringoire gibi karekterleri de göreceksiniz. Anlatabildim mi bilmiyorum, ama şunu söyleyeyim ki ben çok sevdim, sonunu söylemiyorum çünkü heyecanlı heyecanlı bir solukta okuyun isterim. Bazı kitapları anlatmak için kelime bulamıyorsuz ya işte bu öyle bir kitap. Keyifli okumalar ALINTILAR "İnsan bakmayı bilince bir kapı tokmağında bile bir asrın ruhunu ve bir kralın yüzünü görüp tanıyabiliyor". "Dostluğun ne olduğunu biliyor musunuz?" "Evet, dedi çingene, erkek kardeşle kız kardeş olmak demektir, birbirine dokunan ama kaynaşmayan iki ruh, elin iki parmağı gibi.." "Peki ya aşk? " Ohh aşk! Aşk iki iken bir olmaktır. Bir erkekle bir kadının birbirine karışıp bir meleğe dönüşmesi... Aşk, cennet demektir" "Henüz kitaplardan başka bir şeyi sevmemiş olan onun gibi biri için bir insan sevgisi garip ama hoş bir şeydi". "Gelişimi eksik kalmış bir bedenin içinde ruhun dumura uğrayacağı bellidir." "Analar çoğu kez, kendilerini en fazla üzen evlatlarını daha çok sever." "Her yapı bir düşünceydi" "Çocuklarımız bizim kemiğimizin iliğidir." "Çocuğun olduğu zaman, o minik el ve ayacıklardan daha güzel hiçbir şey olmadığını göreceksin." "Ben dünyayı düşünmedikten sonra dünya beni niye düşünsün? Sönmüş kömüre, soğuk kül yaraşır". "Hayatı geçirmek yetmiyor, onu kazanmak da lazım". "Artık hissetmiyor, bilmiyor, düşünmüyor, olsa olsa hayallere dalıyordu. Hiçbir canlı yaratık bu derece hiçliğe teslim olmamıştı. " "Gün herkese aittir. Neden bana yalnız geceyi veriyorlar" "Bütün kötü düşünceler amansızdır, gerçeğe dönüşmek ister:fakat kendimi mutlak güç sahibi sandığım yerde, kader benden güçlü çıkıyordu." "İnsanın bir düşüncesi varsa her yaptığında onu bulursunuz. " "Zira insan hiçbir şeye inanmasa da, hayatta öyle anlar vardır ki, daima elinin altındaki tapınağın dinine mensup olur". "İşte hayat bu, Çoğu kez bizi düşürenler en iyi dostlarımızdır".

Notre Dame'ın KamburuVictor Hugo · Can Yayınları · 201933bin okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kitapperest hemşireler K. K