Sokrates, baldıran zehrini içmeden evvel eşiyle konuşurken kadıncağız haykırır: “Seni boş yere yargılıyorlar Sokrates, boş yere öleceksin.” Sokrates'in cevabı ise şöyle olur: “Ne güzel işte, gerçekten haksız olsam ve öyle ölsem daha mı iyiydi?” Gerçekten yaşanmış olup olmadığı tartışılır olmakla birlikte bu diyalog, çeşitli kaynaklarda karşımıza çıkar ve onun mentalitesine baktığımızda, tam kendisine uygun bir cevaptır. Çünkü son nefesine kadar öğrendiklerinin ve öğrettiklerinin arkasında durmuştur.
Sokrates yargıçların karşısında ki savunması ile daha da çok düşman edinmiştir. Fakat O'na göre ;
"Eğri gemilerin yanında dünyaya gereksiz bir yük olarak, maskara gibi durmaktansa, düşmanımdan öcümü alayım, arkasından da öleyim." (sf 21)şeklindedir.
Sokrates 'in kehaneti, O öldükten sonra onun savunması devam edecektir. Suçlayanlar suçlanacak, gün gelecek onlar unutulacak ama Sokrates bedenen, ruhen yok olsa da düşünsel olarak hep var olacaktır.
Peki ölüm Onun için bu dünyadan ayrılmasından dolayı ceza mıdır? Tabi ki değildir!.. Öyle bir savunmaydı ki bu okurken en çok kıskandığım kısım diyebilirim aslında, bu yolculuğun hiçbir zaman ceza olmadığını, eğer ki ölenlerin ruhu bir başka dünyada buluşacak ise ;Hesiedos, Homeros, Orpheus 'a kavuşacak olma ihtimali Troia seferinin önderi Odysseus' u Sisyphos(sisifos) 'u sınama şansına ulaşabilmesi Sokrates için büyük bir mutluluk, benim için ise bir iç çekmedir. :))
Dar kafalıların öldürdüğü Sokrates...
"Artık ayrılık zamanı geldi, yolumuza gidelim ;ben ölmeye siz yaşamaya. Hangisi daha iyi? Bunu tanrıdan başka kimse bilemez."
Okur kalın.
