‘’(…) Şehir hayatı anonimdir ve, adeta, soyuttur. İnsanlar, eksiksiz kişilikler olarak değil, ekonomik işlevlerin cisimlenişleri olarak ya da işte olmadıkları zamanlarda sorumsuz eğlence avcıları olarak birbirleriyle ilişki kurarlar. Bu tür hayata boyun eğmiş bireyler, kendilerini yalnız ve önemsiz hissetmeye meylederler. Varoluşları önem ve anlam taşımaz olur.’’