Çocukluğumuzda oynadığımız basit oyunların psikolojimize ve bizde yarattığı etkisinin ne şekilde çözülmesinin gerektiğini bilecek kadar içgüdüsel ve psikanalitik düşüncelere yatkın ebeveynlerimiz olmamış olabilir. Dedesinin Freud olduğu bir çocuk ve bu çocuğun oyunda karakterize ettiği duygulara bir anlam yükleyip Freud’un meşhur “haz ilkesi” yani acıdan kaçıp hazza yönelme durumunu göz önüne serdiği bir çalışma. Öyle ki en sevdiği kızı ve evin son çocuğu olan Sophie’nin oğlu Ernst’ten bahsediyoruz. Freud; haz ilkesinin sabitlik ilkesinden yani her uyarımın en aza indirildiği görüşünden ortaya çıktığını ve bunun ruhsal yaşamı açıklamak için de kullanılabileceğini belirtir. Hazcılık; Antik Yunan’ın ünlü düşünürü Aristippos’a kadar gitmektedir ve “Erdem, haz almada ölçülü olmaktır” olarak belirtir. Gerçek haz sürekli olandır. Sürekli haz ise ancak bilgelik ile ulaşılabilir. Günlük yaşantımızda beliren önemsediğimiz davranışlar veya eşyalara karşı hissettiğimiz haz duygusu geçici olduğu için insanı melankolik bir hale sokabilir. Bu duruma İskenderiyeli bir başka filozof olan Hegesias ise; “Saf mutluluk yoktur, her mutluluğa az ya da çok acılar karışmıştır.” demiştir. Öyleyse Hegesias’a göre haz yaşam boyunca elde edemeyeceğimiz bir hal alır ve yine onun sözleri olan “Olayların hazzına hiçbir zaman erişemeyen insan kendini öldürmelidir” der. Ve Freud’un kendine her şeyden biraz hüzün payı çıkarıyor olması da buna bağlıdır. Velhasıl gerçek haz; erdemlik olarak tanımlanmıştır. Kitap; haz ilkesinin oluşumu ve Freud’un mektuplaşmaları ile söylemleri arasındaki düşünceleri çözülmeye çalışmasıyola geçer.

Freud’un Makara OyunuTalat Parman · Yapı Kredi Yayınları · 202034 okunma

·

133 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Veysel Şahan