Gönderi
Tepenin Ardındaki Kulübe ~ Gökçe Taştan
.
“Burası Araf herhalde?” diye sordu Bilge.
“İstersen öyle de, insanların sürekli isim koyma, tanımlama ve hatta sahip olma isteği öldükten sonra bile bırakmıyor kolay kolay peşini,”
.
Selamlar geçtiğimiz aylarda okuyup engel aldığım arada yorumunu paylaşamamıştım Tepenin Ardındaki Kulübe’nin. Çok farklı bir kitap olduğunu söyleyerek başlayabilirim sanırım.
Eren ve Bilge’yi hızlıca tanıyarak giriş yapıyoruz kitaba. Ayrılığı karakterler olduğu sinyalini aldım en baştan. Beraber arabaya binip dümdüz devam ettikleri yolculukta arka koltukta uyuyan bir adam var. Adamın gizemi çözüldüğünde olay farklı bir yere çevriliyor. Araba yolculuğunun sonunda tepede bir eve giriyorlar ve başlıyor hesaplaşmalar. Evde onları bekleyen farklı hikayeler var.Ölüm, geçmişle yüzleşme, insanların hayat hikayeleri derken farklı bir deneyimdi.
Bir cümle vardı kitapta şu an yorumu yazarken birebir yaramayacağım ama insanın hayatta dikkat etmesi gerektiğini söylüyor. Hayatta dokunduğumuz şeylere dikkat etmeliyiz çünkü dokunduğumuz bir insanın hayatı olabilir. Bu kısım beni aşırı etkiledi. Bir insanın hayatına dokunup farkında olmadan geçmiş olabiliriz. Bilge de Eren’in hayatına dokunmuş ama farkında değil.
İnsanların pişmanlıkları, yapmak istedikleri kendi iç hesaplaşmaları ve ölümden sonrasıyla ilgili farklı bir kimya oluşturulmuş kitapta. Bazı yerler aklıma uymadı itiraf etmeliyim ama yalın anlatımın dışında da alt metinleri düşünme gereği duydum.
Yaşadıklarının ve sahip olduklarının kıymeti bilmek...
Kitabı hafif gerilim gizem ve fantastik yüklü bekliyordum. Ama tam anlamıyla karşıladı mı bilmiyorum. Farklı bir işleyişi var ve bu akıcılığını arttırdı ama birkaç eksiklik hissettim okurken. Karakterlerin psikolojilerini ve derinliklerini daha yoğun okumak isterdim. Ama sürükleyici ve insanı düşündüren farklı bir deneyimdi ve eğer farklı kalemler ve kurgular ilginizi çekiyorsa şans verebilirsiniz.
·
164 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.