#TürkEdebiyatindaOkunmasıGereken100Kitap~Yusuf Atılgan, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirip, Nihat Tarlan'ın yönetiminde hazırladığı bitirme tezinin konusu Tokatlı Kani:
Sanat, şahsiyet ve psikolojidir ki "Aylak Adam" ve "Anayurt Oteli" romanlarında psikolojik yabancılaşma ve yalnızlık temasını başarıyla işleyen 1yazar olarak kitaplarına çok güzel yansıtarak, modern Türk edebiyatının önde gelen ustaları arasında yer alır...
"~...1oteli yönetmekle bir kurumu, geniş 1işletmeyi, 1ülkeyi yönetmek aynı şeydi aslında.
İnsan kendini, olanaklarını tanımaya, gerçek sorumluluğun ne olduğunu anlamaya başlayınca bocalıyordu, dayanamıyordu...
Ülkeleri yönetenler iyi ki bilmiyorlardı bunu; yoksa 1otel yöneticisinin yapabileceğinden çok daha büyük hasarlar yaparlardı yeryüzünde...~"
Yazardan okuduğum 2.kitap olup bunu daha çok sevmiş olabilirim, psikolojik yönünü fazlasıyla hissedip, özellikle ölüm konusundaki vurgusuyla epeyce etkilemiştir ki sonundaki özgürlük kavramiyla karnıma tekme yemiş hissi uyandırmıştır bende...
"...Dayanılacak gibi değildi bu özgürlük..." dediği yerde benim hayat ve özgürlük sorgulamam başlar ki etkileyici cümlelerle kitap biter, herşeye karşı sağ kalıp direnerek...
"~İstasyona yakın Anayurt otelinin kâtibi Zebercet üç gün önce perşembe gecesi gecikmeli Ankara treniyle ge len kadının o gece kaldığı odaya girdi, kapıyı kilitledi, anahtarı cebine koydu..."~ girişle başlayan kitap, sorgulamalarla devam eder...
Ülke yönetimiyle otel yönetimini bağdaştırıp, elinde olmadan insanının her türlü kirlenmiş hale gelmesinin, gelmeyen olsa da beklemenin gerekliliğini düşünüp tüm bunları ifade edemeyişimizi içimizdeki tutarsızlıklarla, insanları anlayamadığımızı çünkü içimizdeki korkularla sonunu görmek istemeyişimizi ve hatta sonuçlarını göze aldığımızda insanın yapamayacağı durumun olmadığının en güzel ifadesidir "Anayurt Oteli"...
"Ne ölü, ne sağ" 1yaşamın kahramanı olan Zebercet, yaşadığı Anayurt Oteli'yle aynı kaderi paylaşıyor: 1-1ine benzeyen geçici ilişkilerle geçen günler, yalnız ve tek başına sürüklenen 1hayat ve otele gelip gidenler... Küçük ayrıntıların sıradan durumlarında takıntılarla sürüklenen 1yaşamın öfkesini ve çaresizliğini en vurucu haliyle işler kitapta...
Çok çok severek okudum hatta bu kadar seveceğimi düşünmeden sadece amacım Türk edebiyatında okunması gereken 100romandan 1i diye başlayıp çok sevdiğim 1kitap olmuştur, zira Anayurt Oteli 1 ülkeyi temsil edip bulundurduğu her 1karakterle ekstra etkileyip kesinlikle tavsiyemdir...
Kitabın filmi de varmış ki henüz izlemedim kitap çok etkileyici bitti filmde de yakın hisler yakalar mıyım bilmiyorum ama 1987'de Anayurt Oteli romanı, Ömer Kavur tarafından aynı adlı sinema filmi olarak çekilmiş...
