Huriye ekmeği bölmeden, ocağa odun atmadan ve daha bir sürü işi yapmadan önce "pisimlay" diye bilmediğin bir sözcük söylüyordu. Daha sonra tanıyacağın herkesin dilinden düşürmediği bu sözcüğün "Bismillah" demek olduğunu çok sonra anladın. Bir fenalığı kilitlemekti pisimlay, dünyanın anahtarıydı. Ateşin yanmasını, yoğurdun mayalanmasını, güneşin doğmasını, Munzur Nehri'nin çağlamasını sağlıyordu. Birinin başına bir şey gelse, sözgelimi atı hastalansa, çocuğu düşüp dizini kanatsa, askerdeki nişanlısından yedi haftadır mektup almamış olsa, bir işi muhakkak pisimlaysız yaptığı için olurdu.
Sayfa 68 - Metis YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.