Gönderi
Alein Kentigerna 'nın okuduğum ikinci kitabı Ölüm Peygamberi . İlk olarak yazarın son kitabı Tanrı'nın Psikopat Çocukları kitabını okudum. Yazarın anlatım tarzını çok sevince diğer kitaplarına da bakmak istedim ve bulduğum ilk kitabı Ölüm Peygamberi'ni aldım.
Kitap 1743 yılının Rio de Janeiro'sunda geçiyor. Kitabı okurken o yılların atmosferini ve Rio'nun bunaltıcı tozlu havasını hissedebiliyorsunuz.
Seri cinayetler çözülemeyince polis şefi istemeye istemeye Yüzbaşı Alvaro'yu göreve geri çağırır....
Yüzbaşı Alvaro'yu hiç sevmediğimi söylemeliyim. Kendisinin bir sırrı olduğunu kitabın başından beri fark ediyorsunuz . Fakat yazar sel verip sır vermediği için bu sırrı ancak kitabın ortasında , sırrın detayını ise dip notta öğreniyoruz. Ve eminim ki bu sırrı öğrendiğinizde Alvaro'dan en az benim kadar nefret edeceksiniz. İyi bir araştırmacı ve dedektif olması iyi bir insan olduğu anlamına gelmiyor ki kendisi de kendisinden ve olduğu kişiden nefret ediyor...
Cinayetlerin işlendikten sonra araştırma safhaları ve kitabın ilerleyici düşük tempoda olmuş. Bu noktada sıkılabilirsiniz ki ben de sıkıldığımı itiraf etmeliyim. Fakat sonucu çok merak ettiğim için kitabı pür dikkat okudum.
1700 lü yıllarda olduğu için atla suç mahalline gitmeler, araştırma için günümüz tertibatları olmadığından da soruşturmalar daha yavaş ilerliyor ve polis önsezisi en büyük yardımcıları oluyor.
Katil hiç umulmadık birisi çıkıyor , bu sefer tahmin edemediğimi itiraf etmeliyim. Fakat beni şaşırtan ne katil ne araştırma ne de Alvaro oldu. Kitabın sonu beni daha çok şaşırttı. Sonunda şok oldum dersem yalan söylemiş olmam.
1700 lü yıllarda geçen polisiye gerilim okurken sonda kitabın türünde de farklılık oldu. Merak edenler için minik bir ipucu vereyim : yazar sonunda kitaba bilim kurguyu da eklemiş.
Beni şaşırtan ve bu konuda fark yaratan kitapları severim. Ne kadar başlarda okurken sıkılmış olsam da sonunda yarattığı farklılığı sevdim yazarın.
·
43 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.