“-Evet! Bin yıldan beri yaşıyorsunuz. Hatta belki de iki bin yıldan beri! Mete’nin askerlerini sadakat sınavından geçirmek için sevgililerine, nişanlılarına, eşlerine ok atmalarını emrettiği ve büyük sevgileri dolayısıyla ok atmayanları idam ettirdiği zamandan beri... -Peki... Ben o zaman bir subaydım. Ya siz neydiniz? -Ok atılmayanlardan biri...” Uzun zaman olmuş Atsız’ı okumayalı. Hatta şiirlerini bile epeydir dinlemiyormuşum. Geçtiğimiz Ramazan kütüphanemde bulunsun diye almıştım. Bu Ramazan elime ne aldımsa tutunamayınca bir de kitap gözüme ilişince ne kadar özlediğimi fark ettim. İkinci kez Selim Pusat’ı okudum. Kitabımız bir Uygur masalıyla başlıyor ve bitiyor. Geçmiş ve şimdi arasında geçiyor tüm olaylar. Gerçek mi, hayal mi dilemması arasında Selim Pusat’ın ızdıraplarına şahit oluyoruz. Yazarımızda kahramanımız kadar ümitsiz olduğundan olsa gerek, gelecek zamana yer verilmemiş. Geleceğe dair ne bir hayal, ne bir beklenti... Selim Pusat’ın tek değer verdiği askerlik mesleğinden kralcı olduğu için atılması ve değerlerinden kopması anlatılıyor. Otobiyografik ögeler barındıran bir kitap. Atsız’ın hem savunduklarını hem de kendisine yöneltilen eleştirileri bir arada barındırıyor. Siyasi yönelimleri dolayısıyla insanların ön yargı ile yaklaştığı bir yazar. Tacizleri sonrasında Hasan Ali Toptaş’ı, sözde soykırımı kabul eden Orhan Pamuk’u ve daha nice yazarları okuduktan sonra kalkıp Atsız’ı bu sebepten okumayanları çok samimi bulmuyorum. Daha önce okuduğumda sadece Selim’i okumuştum ama bu sefer Ayşe’yi okudum.Selim ile Ayşe’yi düşündüm. Yoğun geçen günlerime rağmen her fırsatta kitabı elime aldım. İkinci okumam da daha çok keyif aldım. İçeriğindeki her detayı: Çamlı Koru, Eski Arkadaşlar Marşı, Uygur masalı, Tanrıkut Mete hepsi çok güzeldi. Son olarak kitabın iklimini yansıttığını düşündüğüm bir şiir bırakıyorum. youtu.be/DbKjS5QXxUs

Ruh AdamHüseyin Nihal Atsız · Ötüken Neşriyat · 201927k okunma

·

15 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tuğba Türker