Belki her roman bir parça böyledir ama Werther daha da hissettirerek kendi içinde parçalara bölünür. Bir platonik aşk, tutku, intihar ve doğa romanıdır bana göre. Kendimi hangisine yakın hissettiğim bir dönemdeysem Werther’de de onu gördüm.
Bu yönüyle insanın içindekini yansıtan bir ayna gibidir ve nasıl kendimizden bir parça gördüğümüzde hem o şeye doğru çekilir hem de onu itici bulursak bu romana karşı da böyle hissetmek kaçınılmaz bir çelişkidir aynı zamanda.
