Gönderi

Gene içinde sessizlik başlar... Bir zaman sönmüş olan acısı gene başgösterir, daha büyük kuvvetle göğsünü ezer,... gözleri kaygıyla, acıyla sokağın iki yanından geçen kalabalığa dikilir, gelip geçen binlerce insandan onu dinleyecek biri var mı acaba? Ama kalabalık, ne onu ne de acisini fark emeden geçip gider. Acısı korkunçtur, sınırsızdır. Ona öyle geliyor ki, göğsü patlayıp içinden acısı fışkırsa, bütün dünyayı kaplıyacaktır ama gene de bu acı görünmez. O kadar küçük bir kabuğa sığınmıştır ki, gündüz ışık altında bile görülmez...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.