Şeker Portakalı serisinin son kitabı Zeze karakterinin delikanlılık zamanlarını anlatıyor. Zeze’nin o yılları da çocukluğu gibi kötü geçiyor. Aslında Zeze hayatı boyunca neredeyse hiç mutlu olmuyor. İnsanın hayatında, yanındayken mutlu olduğu, onunlayken zamanın nasıl geçtiğini bilmediği insanlar olur. Zeze’nin de hayatında onu böylesine mutlu edebilecek bir kız girdi. Hani şu gençlik yıllarımızda delicesine aşık olduğumuz, o olmazsa olmaz dediğimiz, hayatımızın merkezine yerleştirdiğimiz türden insanlar. Uğruna gecelerce gözyaşı döktüğümüz insanlar. Zeze bir kızı bu kadar çok sevdi. Aşkları -konu komşuya göre serserilikleri, ahlaksızlıkları- tüm kasaba tarafından duyuldu. Konuşulanları ailesi de duydu ve babası onları ayırmak istedi. Zeze babası hasta olmasaydı sevdiğinden ayrılmazdı. Ayrılmak zorunda kaldı ama onsuzluğa dayanamadı ve bir süre sonra tekrar bir araya geldiler. Zeze benim için, aslında içimde var olan ama hissetmediğimi sandığım, görmezden geldiğim duyguların dile dökülmüş, ete kemiğe bürünmüş hali. Birçok şey yaşarız hayat boyunca ve bazılarını görmezden gelmeye çalışırız, küçük görmeye çalışırız çünkü ne kadar küçük görürsek o kadar önemsizleştiririz gözümüzde. Hiç öyle bir şey olmamış gibi yaşamaya çalışırız ama yaşadığımız her ne olursa olsun küçük bir sorun olarak kalmaz hayatımızda. Sadece biz ona alışmışızdır ve artık hayatımızı etkilemediğini sanırız

DelifişekJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 202127,2bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.