fahir yağız uyar: "Büyük Ev Ablukada II": Büyük Ev Ablukada II (shiraz vardı merlot vardı ama kadehler yoktu bir şey daha yoktu ama hatırlayamıyordum) sanki böyle olmak en iyisidir hiç olmamaların bir küçük kediyi tuttum kirli kulaklarını sevdim (sevmiştim tabi yok olan önemli miydi ki, allah kahretsin) tüm kavgasız tüm duruk tüm başıboş iki kötü bir sayıdır esasen bir tahmin için tutkular merdiveninin...

(shiraz vardı merlot vardı ama kadehler yoktu bir şey daha yoktu ama hatırlayamıyordum) sanki böyle olmak en iyisidir hiç olmamaların bir küçük kediyi tuttum kirli kulaklarını sevdim (sevmiştim tabi yok olan önemli miydi ki, allah kahretsin) tüm kavgasız tüm duruk tüm başıboş iki kötü bir sayıdır esasen bir tahmin için tutkular merdiveninin hatıralar basamağında iyi bir şiir dinledim sadece ölürken hatırlayacqk olandan ölünceye kadar hiç unutmayacak olana çıkıp okudular işte eskide ben de oturdum dinledim bitmeseydi dinlememeye devam edecektim ikinci kitasından beri saat kaç diye soracak oldu biri, birisi yine iki dedi (ha senli ha sensiz bu gök seninle dolu ha senli ha sensiz) göğe baktım işte tamamen seninle güneş bulutlar ve kirpiklerin yerli yerinde engeller yollar kilometreler de öyle iyi dedim içim rahatladı düzen bozulmamış dedim sevindim çok kalabalık o şehre girdim (sadece karşında ağlamış bir adam olmamak için olur olmadık yerlerde ağlıyorum mesela en son kurumuş bir kaktüse çok ağladım) bakın bu şehri ben kurdum ben büyüttüm ama ben sevemedim (shiraz vardı merlot vardı söylemiştim bu önemlidir utanılacak bir şey yoktu kime anlatmalıyım) ben sana şiir yazmazsam yazmak kimsenin elinden gelmez bilirsin bizi gençliklere çağırdı mavi bir arabaya iki liralık mumlara sahillere caddelere otoparklara bilmem nerelere sürü sürü mutsuz alışkanlıklara yalana dolana hiç değil ama az çok serseriliklere (sonra annesi öldü o kedinin yalnızdı güçsüzdü herkes gibi değil ben gibiydi sen gibiydi kirlendi kötülendi pist dendi köpeklere dadandı anladık onu ölenden başkası kurtaramaz ölen de kurtaramamıştı sanki) bak ben seni nerenden kurtaracağım şaşıracaksın şimdi bu ihtnalleri biz yarattık değil mi yoklardan aramızdaki yolları biz yaptık biz döktük asfaltını değil mi bu tesadüften vazgeçmek bizim aklımızdı biz ettik istersek umursamayız ya (abluka burda başlıyor çünkü) şarap içelim kedi sevelim çocuk büyütelim çocukluğumuza inat sen beraber yattığımız yatakları yine hazırla sen bir onu yap yeter bak göreceksin • fahir yağız uyar | büyük ev ablukada II “aşırı keskin bir uyar çıkmazı oldu bu”

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

fahir yağız uyar