atlas, yeryüzü'nün oğlu; menoitios, prometheus, epimentheus'un kardeşi; atlantis'in hükümdarı. tıpkı kardeşleri gibi tanrılara boyun eğmeyen ve cezasını çekmeye terk edilen atlas. omuzlarında, sırtında kozmos'un yükü, düşüncelerinin ağırlığı altında onun ağırlığını hiç hissetmeden yaşayan atlas. jeanette winterson, otobiyografik izler taşıyan bu romanında atlas'ı anlatıyor bize. kozmos sırtındayken atlas neler düşünüyordu, tanrılara karşı gelmenin cezasını nasıl çekiyordu diye. herakles'i, prometheus'u, hera'yı gösteriyor ve düşündürüyor bizi. herakles'in eşekarıları, kulağının dibinde vızıldayan o düşüncelerden ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın bir şekilde onu bulan eşekarıları size de çok tanıdık gelmedi mi? utanç ve korkunun hakim olduğu çekingenliği katlayan o düşünceler bizi atlas'a çıkarıyor. tüm yükü ustaca ve çaresizce sırtlamışken mahkum edilmiş bedeninden kaçan düşünceleri sizi de rahatsız etmiyor mu? tüm o sorular ve cevaplar aslında bize milyon yeni kapı açıyor, hayatımızı bu yeni kapılara göre şekillendirmenin vakti gelmiştir belki de, değil mi? tüm olasılıkları, tüm kapıları düşünmeden yalnızca en başa döndüğümüzü düşünmeliyiz belki de. öyküyü yeni baştan anlatmalı, sonunu görmeliyiz. sonunu görmek isteyeceğimiz öyküler seçip yaşamalıyız en baştan. mahkum olduğumuz şeye bırakmamalıyız kendimizi, tıpkı atlas'ın sırtındaki yükünü indirme cesaretini göstermesi gibi biz de cesaretimizi toplamalı ve özgürlüğe almalıyız kendimizi. öykünüzü yeniden anlatın, sonunu görmek istediğiniz her şeye yeniden başlayın. geçmişi, geleceği düşünüp durmayın hepsini birleştirebileceğiniz bir şimdiniz varken.

Atlas'ın YüküJeanette Winterson · Sel Yayıncılık · 2018587 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nisa