Sessiz oturabilir miyiz seninle, aramızda yaprakların hışırtısından, ve kuşların gökyüzüne kanat çırpışından başka bir ses olmadan. Beni sessiz de sevebilir misin? yağmur almış toprağı ve üşüyen kainatı dinlerken, araya dünya sözleri karışmadan. Biliyor musun çekirgelerin, unutulmuş ülkelerin, kahrından kuruyan nehirlerin diliyle konuşabilirim seninle! Duyabilirim seni hiç konuşmadan. Kalbinin atışlarını duyabilirim içinde bir yaz gezmesine çıkan çocuğu ve dudağın en uzak sokağında biriken dilini hayatın sökebilirim, öğrenebilirim sözcükler bağırtılar klaksonlar ona karışmadan. Ay sesiyle, gün sesiyle, gül sesiyle tırmanırım kalbinin tepesine ve işte, zakkumların diliyle konuşabilirim seninle. Rüzgarın ve acının bildiği dilde acelesiz, hiç yarışmadan, gözlerime bak ve anla bir şey var içimde adını koyamadığım. Kırılmaktan öte, parçalanmak gibi. Toplamaya çalıştıkça dağılıyor dağılıyorum.. Sessizce sevebilir misin beni öyle uzaktan..
youtu.be/JkiGt68ras8
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.