Kitap bana fazlaca övüldüğünden midir bilmiyorum ama yolun yarısına varmadan dehşet içinde kaldım ve çok şaşırdım bunca önerildiğine. Yani derininde verilmek istenen mesajın farkındayım ama balık için seçilen karakter beni yıktı resmen. Bu kadar çok okunan kitabın karakterinin böyle biri olması beni derinden yaraladı. Kitaba öyle hevesle başladım ki üç yaşındaki yeğenime uykudan önce dinletsinler diye ses kaydı almak istedim. Uzakta olduğum için 23 Nisan sürprizi olur diye düşünmüştüm. Ancak önce salyangozun ölümü ve onun böyle soğukkanlılıkla ifade edilmesi beni acabalara sürükledi. Bir anti karakter yaratmış olma ihtimalini de düşündüm elbette ama hitap ettiği kitle dolayısıyla bunu tehlikeli de buldum. Elbette başkaldırıyı, dayatılan düzeni reddetmeyi ve toplum baskısına rağmen özgürlüğüne sahip çıkması gerektiğini anlattığını ben de biliyorum. Ancak bu özgürlüğü balığı, bu çerçevede çocuğu silahlandırarak elde etme mesajını kabullenemiyorum. Besin döngüsünde olan ve tek amacı aç kalmamak olan hayvanların kötü bir şekilde resmedilmesi bir sembol öğesine olmasına rağmen korkunç buldum. Bizler de bu tarz kitaplarla büyüdük. Elbette iyiyi kötüyü birbirinden ayırt edebilecek çocuklar yetiştirmek gerektiğine katılıyorum ve hatta bunu savunuyorum. Ancak silahlanmaya, kendinden olmayana zarar vermeye asla destek veremem. Her bir karakterin toplumda bir sınıfı temsil ettiğini bilerek söylüyorum bunu. Başkaldırı saldırganca olmak zorunda değil. Dönem düşünüldüğünde rejim karşıtı kişilerin öldürülmesi ve insanların kendilerini savunmak için düşünceye ve zekaya sığınamamasını üzüntüyle karşılıyorum. Kitapta belirtildiği gibi cahillikle ve cahilliğin destekçileriyle başa çıkmaya çalışırken mecbur kalmış olabilirler. Ancak bunlar bizi kara bir balığa çevirmemeli. Eğer gelecekte bu tür rejimlerin eline kalmak istemiyorsak, sevgi dolu ve barışçıl bir toplumda bilginin ışığında yaşamak istiyorsak eleştirdiklerimizin bir parçası olamayız. Ölüm kavramıyla çocukların o tür ortamda normal şartlardan daha evvel karşılaştığının farkındayım. Bu yüzden çocuk kitabında böyle bir soğukkanlılıkla verilmesini yadırgamadım. Üstelik bence ölüm korkulacak bir olgu değil. Aksine yaşam içinde olup bitenler ölümün kucak açılası bir olguya dönüşmesine neden oluyor. Ölüm doğum gibi bize özel olarak sunulacak bir ayrıcalık aslında. Günü geldiğinde uykuda kısa bir veda olması hepimizin tesellisi. Ancak savaş ve diğer kötücül ortamlarda farklı çağrışımları beraberinde getiriyor. Normal şartlarda büyüyen bir çocuk için oldukça travmatik olacak derecede net. Şiddet eğilimine yöneltecek unsurlar mevcut. Yazarın bir öğretmen olarak sorumluluğundaki çocukların çektiği acıları gördükçe biriktirdiği öfkenin sosyal bir adalet yaratma iç güdüsü geliştirdiğini düşünüyorum. Ancak bunu doğru bulmuyorum. Bunu doğru bulan her kim olursa olsun bana korkutucu gelir. Tamamı için: thebonibon.wordpress.com/2021/04/23/kucu...

Küçük Kara BalıkSamed Behrengi · Doğan Egmont Yayıncılık · 201731,2bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurçin Metingil